-
81.《闲趣》 宋·陆游
老至衰滋剧,秋高病尚侵。
坐看儿学字,卧听客弹琴。
囷满雀方斗,栖寒鸡欲瘖。
世情元自嬾,不是事违心。 -
82.《嬾趣》 宋·陆游
谢病掩柴荆,年来嬾趣成。
舌根茶味永,鼻观酒香清。
已矣驰驱息,悠然磊磈平。
高眠得三昧,梦断已窗明。 -
83.《庐山高歌》 宋·欧阳修
庐山高哉,几万仞兮,根盘几百里;峨然屹立乎长江。
长江西来走其下,是为扬澜左蠡兮,洪涛巨浪日夕相冲撞。
云消风止水镜净,泊舟登岸而望远兮,上摩青苍以霭,下压后土之鸿庞。
试往造乎其间兮,攀缘石磴窥空欲。 -
84.《庐山高赠同年刘中允归南康》 宋·欧阳修
庐山高哉几千仞兮,根盘几百里,◇然屹立乎长江。
长江西来走其下,是为扬澜左里兮,洪涛巨浪日夕相舂撞。 -
85.《新秋普明院竹林小饮得高树早凉归》 宋·梅尧臣
翻然思何苦,昨夜秋风高。
良友念将别,幅巾邀此遨。
清梵隔寒流,乱蝉鸣古树。
谁知林下游,复得杯中趣。 -
86.《趣景升太尉画孙登像》 宋·晁说之
契阔王孙魂梦劳,京华一日重游遨。
图书不惜黄金费,歌舞何妨籙佩高。
月到南楼卧吹笛,花残曲几醉挥毫。
如何爱著须臾懒,不使苏门对楚骚。 -
87.《酬高邮知军蒋殿丞见寄》 宋·王禹偁
青云岂望更翱翔,览照唯添鬓雪光。
为郡自知无政术,归田犹拟拜封章。
且眠锦帐趣兰省,终掩云关卧草堂。
三入承明已过分,有何词笔敌长杨。 -
88.《仲咸因春游商山下得三怪石辇致郡斋甚有幽趣》 宋·王禹偁
咏尽千峰雪,吟行六里春。
布多成暇政,方称好闲身。
物得商山下,形如震泽根。
初期谷城叟,乍遇魏榆神。 -
89.《永和镇曾峑季高明秀楼》 宋·周必大
心得高明趣,楼开井邑间。
巡檐风与月,隐几水兼山。
景物因天巧,轩窗占地悭。
寒暄俱可至,徒倚不知还。 -
90.《春日白门写怀用高季迪韵(五首)》 明·杨基
绿芜迷渚水漫沙,断岸无舟路转赊。
细柳已黄千万缕,小桃初白两三花。
烟中晚棹兼沤远,雨里春旗趁屋斜。
野趣莫嫌浑寂寞,近来沙觜有人家。 -
91.《题高梦锡指牛图》 宋·陈造
将军向来马量谷,封谷劣比羊千足。
浮云富贵漫夸毗,不博范叟回青目。
此叟落魄水墨仙,松煤染指皆其天。
奏刀浪诧牛无全,寝讹降饮二百角。 -
92.《玉女泉以招提孤僻而名高华清泉坐天宝荒淫而》 宋·郑刚中
安陆玉女泉,寒流隐丛薄。
骊山华清泉,显贵颇昭焯。
二泉仙所留,暖气注潺灂。
后世入山人,尘垢赖疏沦。 -
93.《趣章永丰祈雨》 宋·赵蕃
高田卷苍埃,下田积荒穞。
频闻父老叹,似诉车戽苦。
吾乡地犹薄,有类家素窭。
旱繇十日晴,潦自三尺雨。 -
94.《成父以子进酿法为酒酒成许分贶趣之以诗并呈》 宋·赵蕃
苏仙尽饮不满勺,平生愿求酒方略。
空山松桂不使间,必使捐糜效斟酌。
自言坐客有酣适,已虽独醒同醉乐。
是心可以付调元,叹息乡来湖海著。 -
95.《野趣亭》 宋·汪莘
晚唐多处士,林亭足娱嬉。
吾乡盛儒冠,何园可栖迟。
负者有不能,富者有不为。
我穷不出门,出门复坐驰。 -
96.《寿高秘书》 宋·汪莘
万壑千岩映翠霞,越王城下竞传夸。
青天白日秘书舫,乳燕鸣鸠内相家。
高浪趣潮沧海直,大鹏横击五云斜。
自吹玉笛相为寿,昨夜菖蒲吐紫花。 -
97.《上高赵宰同叔遗以诚斋集……》 宋·岳珂
古人忠与孝,不在工报恩。
如水日夜东,岂必同一源。
堂堂颜鲁公,舐血来平原。
鬼质不知何,几作绝吭魂。 -
98.《奉和右省仆射西亭高卧作》 唐·徐铉
院静苍苔积,庭幽怪石奇支。
蝉声当槛急,虹影向檐垂。
昼漏犹怜永,丛兰未觉衰。
疏篁巢翡翠,折苇覆鸬鹚。 -
99.《送长溪高国楹从学朱元晦》 宋·陈傅良
洛学今无恙,东南属此翁。
从游虽已晚,趣向竟谁同。
一第收良易,遗经语未终。
归期定何日,我欲叩新功。 -
100.《内阖钱公宠惠高丽扇以梅州大纸报之仍赋诗》 宋·孔武仲
昨夜秋风来户庭,残灯闪灭微凉生。
得公团扇未及用,挂向空堂神骨清。
但将远趣醒耳目,不独暑月排歊蒸。
惭当厚意无以报,前诗空说玖与琼。