-
21.《贺新郎(二鹤)》 宋·刘克庄
家有仙禽二。
早追随、先生杖屦,互乡童子。
旦旦池边三薰沐,夜夜山中警睡。
且伴我、人间游戏。 -
22.《高阳台(春梦)》 宋·王茂孙
迟日烘晴,轻烟缕昼,琐窗雕户慵开。
人独春闲,金猊暖透兰煤。
山屏缓倚珊瑚畔,任翠阴、移过瑶阶。
悄无声,彩翅翩翩,何处飞来。 -
23.《效杜甫七歌在长洲县作》 清·余怀
有客有客字船子,平生赤脚踏海水。
身经战斗少睡眠,功名富贵徒为尔。
自比稷契何其愚,非薄汤武良有以。
呜呼一歌兮歌激昂,日月惨淡无晶光。 -
24.《吴下同年会诗》 宋·胡元功
佳辰胜集不相违,慨念同年会遇稀。
独有二天均覆荫,归来三径幸栖依。
诗篇酒盏论时事,山色湖光映夕晖。
自愧衰迟与荣观,拟将委翅附高飞。 -
25.《次令衿游玉壶高咏十绝·欲归甫留》 宋·席羲叟
度堑昏鸦接翅稀,断霞相映雾山微。
驺车不用飞青盖,试作山翁倒载归。 -
26.《和陶饮酒二十首》 宋·苏轼
蠢蠕食叶虫,仰空慕高飞。
一朝传两翅,乃得黏网悲。
啁啾同巢雀,沮泽疑可依。
赴水生两壳,遭闭何时归。
二虫竟谁是,一笑百念衰。
幸此未化间,有酒君莫违。 -
27.《舣舟昭亭送都官暂归钱塘》 宋·梅尧臣
前枉大梁城,诗赋嘉入幕。
兹对昭亭山,将行还有作。
别离此与彼,终始情不薄。
我为解羁马,君乃高飞鹤。
尘蹄未能息,健翅怀栖泊。
寻巢望吴田,一傍华亭郭。
况多丹顶雏,坐看翔寥廓。 -
28.《各远祸》 宋·徐照
拙鸠巢杉刺棚,曙出昏入俱不鸣。
双雏脱壳羽翅生,母来哺餵雏无声。
鸠能默默各远祸,一日高飞啄庭果。 -
29.《促织》 清·蒲松龄
宣德间,宫中尚促织之戏,岁征民间。
此物故非西产;有华阴令欲媚上官,以一头进,试使斗而才,因责常供。
令以责之里正。
市中游侠儿得佳者笼养之,昂其直,居为奇货。 -
30.《暑旱苦热》 宋·王令
清风无力屠得热,落日着翅飞上山。
人固已惧江海竭,天岂不惜河汉干?
昆仑之高有积雪,蓬莱之远常遗寒。
不能手提天下往,何忍身去游其间? -
31.《调张籍》 唐·韩愈
李杜文章在,光焰万丈长。
不知群儿愚,那用故谤伤。
蚍蜉撼大树,可笑不自量!
伊我生其后,举颈遥相望。 -
32.《后赤壁赋》 宋·苏轼
是岁十月之望,步自雪堂,将归于临皋。
二客从予过黄泥之坂。
霜露既降,木叶尽脱, 人影在地,仰见明月,顾而乐之,行歌相答。
已而叹曰:“有客无酒,有酒无肴,月白风 清,如此良夜何!”客曰:“今者薄暮,举网得鱼,巨口细鳞,状如松江之鲈。 -
33.《庄辛论幸臣》 先秦·佚名
“臣闻鄙语曰:‘见兔而顾犬,未为晚也;亡羊而补牢,未为迟也。
’臣闻昔汤、武以百里昌,桀、纣以天下亡。
今楚国虽小,绝长续短,犹以数千里,岂特百里哉?“王独不见夫蜻蛉乎?六足四翼,飞翔乎天地之间,俛啄蚊虻而食之,仰承甘露而饮之,自以为无患,与人无争也。
不知夫五尺童子,方将调铅胶丝,加己乎四仞之上,而下为蝼蚁食也。 -
34.《有鸟二十章(庚寅)》 唐·元稹
有鸟有鸟名老鸱,鸱张贪很老不衰。
似鹰指爪唯攫肉,戾天羽翮徒翰飞。
朝偷暮窃恣昏饱,后顾前瞻高树枝。 -
35.《有鸟二十章(庚寅)》 唐·元稹
有鸟有鸟名老鸱,鸱张贪很老不衰。
似鹰指爪唯攫肉,戾天羽翮徒翰飞。
朝偷暮窃恣昏饱,后顾前瞻高树枝。 -
36.《池鹤二首》 唐·白居易
高竹笼前无伴侣,乱鸡群里有风标。
(乱鸡群里 一作:乱群鸡里)
低头乍恐丹砂落,晒翅常疑白雪消。
转觉鸬鹚毛色下,苦嫌鹦鹉语声娇。 -
37.《鹦鹉赋》 两汉·祢衡
时黄祖太子射,宾客大会。
有献鹦鹉者,举酒于衡前曰:“祢处士,今日无用娱宾,窃以此鸟自远而至,明彗聪善,羽族之可贵,愿先生为之赋,使四座咸共荣观,不亦可乎?”衡因为赋,笔不停缀,文不加点。
其辞曰:惟西域之灵鸟兮,挺自然之奇姿。
体金精之妙质兮,合火德之明辉。 -
38.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
39.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
40.《江行无题一百首(一作钱珝诗)》 唐·钱起
倾酒向涟漪,乘流东去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故关人。