-
101.《五歌·水鸟》 唐·陆龟蒙
水鸟山禽虽异名,天工各与双翅翎。
雏巢吞啄即一例,游处高卑殊不停。
则有觜铍爪戟劲立直视者, -
102.《观猎》 唐·韦庄
苑墙东畔欲斜晖,傍苑穿花兔正肥。
公子喜逢朝罢日,将军夸换战时衣。
鹘翻锦翅云中落,犬带金铃草上飞。
直待四郊高鸟尽,掉鞍齐向国门归。 -
103.《因游支硎寺寄邢端公》 唐·皎然
大厦资多士,抡材得豫章。
清门推问望,早岁骋康庄。
作用方开物,声名久擅场。
丹延分塞郡,宿昔领戎行。 -
104.《柳梢青(聚八仙花)》 宋·赵师侠
人间春足。
一番红紫,水流风逐。
戏蝶初闲,轻摇粉翅,高低飞扑。
雨昏烟暝增明,似积雪、枝间映绿。
后土琼芳,蓬莱仙伴,蕊粉香粟。 -
105.《沁园春(和广文叔有季秋既望之约不及赴)》 宋·李曾伯
目断长空,手拍危栏,高兴酒浓。
拟招呼短艇,追陪飞盖,一餐湘菊,共赋芙蓉。
雁字沈秋,鸦林噪晚,几阵萧萧雨更风。
空凝伫,不如一鹤,随意西东。 -
106.《括酹江月》 宋·林正大
泛舟赤壁,正风徐波静,举尊属客。
渺渺予怀天一望,万顷凭虚独立。
桂桨空明,洞箫声彻,怨慕还凄恻。
星稀月淡,江山依旧陈迹。 -
107.《沁园春 送鹤寄可与郎中》 元·张之翰
鹤汝前来,与余相从,近乎一年。
每座隅举目,看挥大字,窗前侧耳,听诵佳篇。
月白风清,天高露下,不肯飞腾亦可怜。
鸡群里,见雪衣丹顶,空自昂然。 -
108.《蝶》 宋·陶弼
暖翅玉罗薄,香须金钱微。
青春二三月,白日一双飞。
露重休深入,风高且暂归。
南园芳树下,燕雀最多机。 -
109.《咏丹桂》 宋·胡榘
碎琼揉香作肌骨,霁日吹红染肤色。
人间何处有此葩,一种风流初未识。
东隅月户编三千,夜修玉关瀛洲前。
拂摇桂子偶坠此,雨露培植开韶妍。 -
110.《送人谒柳开》 宋·释正缘
柳墙高於花,怒飞方可至。
奇哉游夏徒,吐辞作雄翅。 -
111.《秋园咏物》 宋·薛循祖
风急翅纷纷,遥空自作群。
到来秋塞月,鸣入暮江云。
乱起千行字,俱飞一片文。
高楼有思妇,嘹呖岂堪闻。 -
112.《锦鸡图》 明·胡俨
昔闻楚人不识凤,忽见山鸡重购之。
我今画图写生态,羽毛五色光陆离。
扶桑天鸡啼一声,阳乌散彩天下晴。
此时山鸡亦出谷,喔喔飞来耀林麓。 -
113.《梁父吟》 明·孙蕡
江水何深深,青枫映云林。
衡门一杯酒,抱膝《梁父吟》。
君不见夷吾奋袂投南冠,故人荐引登君门。
扬眉吐论下荆楚,九合冠裳朝至尊。 -
114.《长安秋草篇(小引)》 明·王留
吴市畸人,燕都逐客,南冠寄食,西第佣书。
已伤飒飒三秋,更苦奄奄一病。
繁华耀日,难依桃李之荣;乱叶吟风,空逐梗萍之困。
睹兹衰草,倍触羁怀。 -
115.《新滩》 宋·苏轼
扁舟转山曲,未至已先惊。
白浪横江起,槎牙似雪城。
番番従高来,一一投涧坑。
大鱼不能上,暴鬣?一作腮?滩下横。 -
116.《雉将雏》 唐·王建
雉咿喔,雏出鷇。
毛斑斑,觜啄啄。
学飞未得一尺高,还逐母行旋母脚。
麦垄浅浅难蔽身,远去恋雏低怕人。
时时土中鼓两翅,引雏拾虫不相离。 -
117.《穷兔谣二首》 宋·司马光
鹘翅崩腾来九宵,兔命迫窄无所逃。
秋毫就死忽背跃,鹘拳不中还飞高。
安知韩卢复在后,力屈但作婴儿号,少年只取一快乐,谁念划根腥血毛。 -
118.《鬼车》 宋·欧阳修
嘉佑六年秋,九月二十有八日,天愁无光月不出。
浮云蔽天众星没,举手向空如抹漆。 -
119.《思白兔杂言戏答公仪忆鹤之作》 宋·欧阳修
君家白鹤户雪毛,我家白兔白玉毫。
谁将赠两翁,谓此二物皎洁胜琼瑶。
已怜野性易驯扰,复爱仙格何孤高。
玉兔四蹄不解舞,不如双鹤能清◇。 -
120.《寄满子权》 宋·王令
西北风吹数纸诗,神门枢钥鬼关机。
九原黄土英灵活,万古青天霹雳飞。
我是懦夫无壮志,近思近日窃余辉。
高楼暮插晴空肋,东望君心著翅归。