-
141.《送子龙赴吉州掾》 宋·陆游
我老汝远行,知汝非得已。
驾言当送汝,挥涕不能止。
人谁乐离别,坐贫至于此。
汝行犯胥涛,次第过彭蠡。 -
142.《小亭》 宋·陆游
除地编茅作小亭,一川风露对青冥。
残萤欲尽犹穿户,落叶初飞已满庭。
栎老无心求匠石,鬼灵有说拒奴星。
余年默数能多少,尽付黄庭两卷经。 -
143.《烧丹示道流》 宋·陆游
昔烧大药青牛谷,磊落玉床收箭镞。
扶桑朝暾谨火候,仙掌秋露勤沐浴。
带间小瓢鬼神卫,异气如虹夜穿屋。
点成黄金弃山海,挥手人间一裘足。
明年服丹径仙去,洞庭月冷吹横玉。
相逢只恐惊倒君,毛发毵毵垂地绿。 -
144.《先两国初忌》 宋·文天祥
北风吹黄花,落木寒萧飕。
哀哀我慈母,玉化炎海秋。
日月水东流,音容隔悠悠。
小祥哭下邳,大祥哭幽州。 -
145.《去年十月九日余至燕城今周星不报为赋长句》 宋·文天祥
君不见常山太守骂羯奴,天津桥上舌尽刳。
又不见睢阳将军怒切齿,三十六人同日死。
去冬长至前一日,朔庭呼我弗为屈。
丈夫开即见胆,竟谓生死在顷刻。 -
146.《题吴城山》 宋·文天祥
龙行人鬼外,神在地天间。
彭蠡石砮出,洞庭商舶还。
秋风黄鹄阔,春雨白鸥闲。
云际青如粟,河流接海山。 -
147.《送人往湖南》 宋·文天祥
雁拖秋月洞庭边,客路凄凉野菊天。
云隔酒尊横北海,风吹诗史落西川。
夜深鬼火千山雪,春后鹃花一树烟。
为我祝融峰上看,朝暾白处礼蓬仙。 -
148.《脱京口·出门难》 宋·文天祥
罗刹盈庭夜色寒,人家灯火半阑珊。
梦回跳出铁门限,世上一重人鬼关。 -
149.《出门难》 宋·文天祥
罗刹盈庭夜色寒,人家灯火半阑珊。
梦回跳出铁门限,世上一重人鬼关。 -
150.《贻潘邠老:》 宋·张耒
有屋可以读书,有竹可以忘忧。
采庭之菊香有余,烹园之蔬甘且柔。
贤哉二子,又复何求。
鬼不尔责,人不尔仇。 -
151.《龟山水陆院》 宋·张耒
院静步柏影,庭虚闻塔铃。
连龛香惨淡,古榜金青荧。
山背负华殿,淮身朝广庭。
旛花龙护法,梁栋神扶倾。 -
152.《次韵奉送公定》 宋·黄庭坚
去年君渡河,枣下实离离。
今年君渡河,剥枣咏豳诗。
直缘恩义重,不惮鞍马疲。
诗书半行李,道路费岁时。 -
153.《喜雨歌赠姚炼师》 元·王冕
今年大旱值丙子,赤土不止一万里。
米珠薪桂水如汞,天下苍生半游鬼。
南山北山云不生,白田如纸无人耕。
吾生政坐沟壑叹,况有狼虎白日行。 -
154.《寄梅圣俞》 宋·欧阳修
青山四顾乱无涯,鸡犬萧条数百家。
楚俗岁时多杂鬼,蛮乡言语不通华。
绕城江急舟难泊,当县山高日易斜。
击鼓踏歌成夜市,遨龟卜雨趁烧畲。
丛林白昼飞妖鸟,庭砌非时见异花。
惟有山川为胜绝,寄人堪作画图夸。 -
155.《听真上人琴歌》 宋·范仲淹
银潢耿耿霜棱棱,西轩月色寒如冰。
上人一叩朱丝绳,万籁不起秋光凝。
伏牺归天忽千古,我闻遗音泪如雨。
嗟嗟不及郑卫儿,北里南邻竞歌舞。 -
156.《观何君宝画》 宋·梅尧臣
燕马易画,吴牛难图。
马骨隐细牛骨麤,马毛厚密牛毛疏。
麤疏必辨别,细密多模胡。
乃知戴嵩笔,能出韩干徒。 -
157.《姑苏杂咏 太湖石》 明·高启
没人采石山根渊,投身不试饥蛟涎。
冯夷不解护潜宝,几片捧出如青莲。
寒姿本是湖水骨,波涛潄击应千年。
初疑鬼怪离洞府,珊瑚铁网相钩连。 -
158.《今年暑气甚剧六月二十八日初伏之末风雨甚横》 宋·晁说之
庚暑既云初,甲运将复浃。
正当相火行,如持溽土□。
炎炽及云霄,烦燠况仆妾。
皇天不胜毒,一日思自惬。 -
159.《二十二弟获金印》 宋·晁说之
季也获金印,籀文秦不如。
情知非鬼篆,恨不识天书。
池静龟游罢,庭闲鹊斗余。
春风还旧物,疏俊独怜渠。 -
160.《和杨遂贺雨》 宋·王禹偁
我罢内庭职,出临永阳民。
永阳民虽庶,未免多饥贫。
富之既无术,龊龊为谨身。
可堪今夏旱,如燎复如焚。