-
1.《有美堂暴雨》 宋·苏轼
游人脚底一声雷,满座顽云拨不开。
天外黑风吹海立,浙东飞雨过江来。
十分潋滟金樽凸,千杖敲铿羯鼓催。
唤起谪仙泉洒面,倒倾鲛室泻琼瑰。 -
2.《喜迁莺 题圣姑庙 仙姓郝氏,博陵县会涡里》 元·王恽
仙年方笄,姿态殊丽,尝同郎辈采频溪中,乐而忘返。
一日,苍烟盛起,白书异色,龙渊鲛室,金支光烂,飘飘然有波神流而上,众姝惊散。
仙独留不去,遥见与神顾语,乘碧茵同逝。
俄烟开日晶,遂失所在。 -
3.《送东阳顾明府罢归》 唐·戴叔伦
祖帐临鲛室,黎人拥鹢舟。
坐蓝高士去,继组鄙夫留。
白日落寒水,青枫绕曲洲。
相看作离别,一倍不禁愁。 -
4.《赋得巨鱼纵大壑》 唐·姚康
水府乘闲望,圆波息跃鱼。
从来暴泥久,今日脱泉初。
得志宁相忌,无心任宛如。
龙门应可度,鲛室岂常居。
掉尾方穷乐,游鳞每自舒。
乘流千里去,风力藉吹嘘。 -
5.《楚州盐壒古墙望海》 唐·长孙佐辅
混沌本冥冥,泄为洪川流。
雄哉大造化,万古横中州。
我从西北来,登高望蓬丘。
阴晴乍开合,天地相沉浮。 -
6.《送金可纪归新罗》 唐·章孝标
登唐科第语唐音,望日初生忆故林。
鲛室夜眠阴火冷,蜃楼朝泊晓霞深。
风高一叶飞鱼背,潮净三山出海心。
想把文章合夷乐,蟠桃花里醉人参。 -
7.《赠渔者》 唐·胡曾
不愧人间万户侯,子孙相继老扁舟。
往来南越谙鲛室,生长东吴识蜃楼。
自为钓竿能遣闷,不因萱草解销忧。
羡君独得逃名趣,身外无机任白头。 -
8.《蹋莎行(敬赋草窗绝妙词)》 宋·吴文英
杨柳风流,蕙花清润。
苹□未数张三影,沈香倚醉调清平,新辞□□□□□。
鲛室裁绡,□□□□。
□□白雪争歌郢。
西湖同结杏花盟,东风体赋丁香恨。 -
9.《木兰花慢(雨中荼コ)》 宋·杨子咸
紫凋红落后,忽十丈,玉虬横。
望众绿帏中,蓝田璞碎,鲛室珠倾。
柔条紧风无力,更不禁、连日峭寒清。
空与蝶圆香梦,枉教莺诉春情。 -
10.《应天长(三潭印月)》 宋·张矩
桂轮逼采,菱沼漾金,潜虬暗动鲛室。
水路乍疑霜雪,明眸洗春色。
年时事,还记忆。
对万顷、葑痕龟坼。