-
81.《游泾川水西寺蕳叶八宣慰刘七都事章卞二元师》 明·宋濂
水陆行兼旬,招摇月如醉。
筋弛遂莫支,神痴但思睡。
若非游名山,曷以豁幽闭。
泾川名汉县,宝胜标唐寺。 -
82.《忆山送人》 宋·苏洵
少年喜奇迹,落拓鞍马间。
纵目视天下,爱此宇宙宽。
山川看不厌,浩然遂忘还。
岷峨最先见,晴光厌西川。 -
83.《题画》 明·李东阳
风林不定惊枝袅,上有修翎两山鸟。
溪边独鹭短丝垂,影落晴波秋渺渺。
鸳鸯鸂鶒似争春,锦毛绣翼相鲜新。
寒乌数点寂相背,颇学山翁避贵人。 -
84.《寒山多幽奇》 唐·寒山
寒山多幽奇,登者但恒慑[1]。
月照水澄澄,风吹草猎猎。
凋梅雪作花,杌木[2]云充叶。
触雨转鲜灵,非晴不可涉。 -
85.《崇法寺》 宋·韩缜
外闻云际山,中有古招提。
新秋喜远览,锐意穷攀跻。
出郭值微雨,凉风晓萋萋。
陂陀越大岭,沙路净无泥。 -
86.《萧皋别业竹枝词十首》 明·沈明臣
呼雏逐妇总堪怜,时雨时晴各一天。
厨割小鲜来海市,菜添新馔出江田。 -
87.《沈氏宜春堂屏徐给事贲所画春云叠嶂》 明·张羽
休文堂前花满枝,风物四时春更宜。
前年三月宴客时,坐上才杰皆能诗。
众中独许姑苏客,千里江山贮胸臆。
醉来意气为倾倒,写出层层好山色。 -
88.《送台倅赵叔明趋朝》 宋·高文虎
羲轮正弭节,别驾忽扬鞭。
游从亦雨暑,朋盍知何年。
欲叙情缱绻,难得形周旋。
谱系玉为牒,辉华珠在渊。 -
89.《题新繁句氏盘溪》 宋·句昌泰
从俗鲜所得,九牛中一毛。
强牵麋鹿性,要学豹龙韬。
野服颜常好,晴窗首自蚤。
向来误应聘,尘土污吾袍。 -
90.《耳耳》 宋·柯芝
耳耳非佳语,陆陆难为颜。
我生胡不淑,多戚长鲜欢。
摇落复已绿,春风满江干。
最灵起予兴,欲言骨肉酸。 -
91.《秀文楼》 宋·聂致孙
讲馀衣袂受风轻,来与阑干共晚晴。
山倚南云屏迤逦,江迎西月锦鲜明。
道心千古飞鸢接,秋意一楼宾雁横。
老柏上头天尺五,莫歌金石出商声。 -
92.《山居》 宋·释彦强
老矣毋能役,岩分草草绿。
放渠藜六尺,销得屋三椽。
雪尽收茶早,云晴拾菌鲜。
有时临近涧,揎手弄潺湲。 -
93.《成都遨乐诗二十一首·开西园》 宋·田况
春山寒食节,夜雨书晴天。
日气薰花色,韵光遍锦川。
临流飞凿落,倚榭立秋千。
槛外游人满,林间饮帐鲜。
众音方杂沓,馀景列留连。
座客无辞醉,芳菲又一年。 -
94.《锦镜池》 宋·汪灏
谁遣青铜一片悬,万山如洗息沦涟。
过云不碍东西岫,明月能涵上下天。
影合野棠鱼自避,光分水荇鹭相鲜。
临流我亦忘归兴,晴翠扑人生紫烟。 -
95.《代胡仓过圣德惠民诗一首》 宋·王阮
平楚皆膏壤,成汤忽旱年。
人知圣虑切,恩遣使臣宣。
乙犯饥荒后,长沙富庶全。
纪年四十载,斗米二三钱。 -
96.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
97.《和陈尉春日行山》 宋·颜发
公余春日长,亭午吏已退。
山行步晴碧,松影踏鲜翠。
杖移苔点穿,蜂抱花须坠。
酒琖释春愁,楸枰醒昼睡。 -
98.《次宋编修显夫南陌诗四十韵》 未知·李裕
丽质过邯郸,春风直几钱?送情怜眼艳,凝伫觉身偏。
霞淡斜侵雁,云轻巧衬蝉。
芳金摇翠勒,暖玉藉绒鞯。
脸媚风初信,眉弯月未弦。 -
99.《常州旅宿》 明·郭文
堤边流水高于城,摇摇孤艇如空行。
欲晴未晴小雨外,断虹落日争鲜明。
峨峨塔势远凌汉,隐隐雁行斜堕汀。
游人夜向酒楼宿,月明风冷吴歌清。 -
100.《题金人出猎图》 明·何乔新
阴山寒飙卷晴雪,白草萧萧冻欲折。
戎王校猎晓合围,万骑蹴冰如蹴铁。
狐裘狐帽紫绒绦,上凌大碛下深壕。
虏骑咆哮声震地,毛群无计可潜逃。