-
41.《和食笋二首》 宋·冯时行
敢将蔬笋拟甘鲜,清瘦肥痴定孰贤。
气味比僧从淡薄,支离似鹤要轻便。
未随烟客登山屐,且辍江神饮马钱。
一岁可能三百把,骨青髓绿配松仙。 -
42.《和食笋二首》 宋·冯时行
麞牙鸭脚色相鲜,更遣逢迎酒圣贤。
齐鲁大邦应自美,烟霞清兴岂相便。
风神肯慢吹成竹,市老能教省直钱。
早晚萧然文字饮,何须唤作地行仙。 -
43.《食笋》 宋·冯时行
锦箨初开玉色鲜,烹苞葅脯尽称贤。
绝能加饭非无补,浪说冰脾苦不便。
一日偶无慵下箸,四时都有不论钱。
寒儒气味都休问,准拟凌风作瘦仙。 -
44.《古今豪逸自放之士鲜不嗜酒》 宋·胡寅
美禄无过酒,星泉奠两仪。
端由皆作圣,意趣少人知。
肇命惟元祀,迎春祝寿祺。
功深资药石,力厚起疲赢。 -
45.《寒食》 宋·楼钥
辅政无功日歉然,佳时攽赉屡传宣。
已蒙授粲仍分茗,既荷贻牟更击鲜。
酒号流香盛宝榼,烛然新火散青烟。
孙儿不识君恩重,但觅东宫则剧钱。 -
46.《食枣有感二首》 宋·岳珂
硕枣名亭此地传,况逢新摘正芳鲜。
栗投聊寓孤臣报,瓜实初无小史缘。
只合赤心思待敌,岂容白手觊延年。
楼兰可斩平生志,欲和安期觅剑仙。 -
47.《奉和御制寒食十韵》 唐·徐铉
朝阳散宿烟,登望思悠然。
檐影晴偏暖,云容晚更鲜。
共欢时景好,不惜岁华迁。
旋试娇骢步,新调宝瑟弦。 -
48.《过建剑饮食》 宋·陈藻
卖食鲜虽少,开酤贱却醇。
不知天地里,何处享全珍。 -
49.《董弥大郎中以窗前菊花晨且鲜明午间萎蕤感而》 宋·张嵲
人生朝气锐,兹花亦复然。
鲜荣若自矜,低垂如乞怜。
平生浙郦路,满谷为谁妍。
山深风日美,扬芳被涯边。
食饮赖香洁,轻安遗节宣。
昔乃寿胡广,由来岂其天。
至理竟谁问,三叹秋风前。 -
50.《食客》 宋·陈杰
巾履鲜明意气洋,高门悬箔走如狂。
惯曾携筹从崔赡,可但驱车造辟疆。
合五侯鲭为一馔,染公鼎指要先尝。
寄声穷巷长饥士,今代何人饷子桑。 -
51.《与丘程凌林四君同赋食河豚》 宋·苏颂
水族诚万种,兹鱼非众俦。
形庞而味异,名与畜豕侔。
江南春风和,乘时泝江流。
贪婪尔之能,腥臊固相投。 -
52.《食鱠》 宋·王洋
生长江湖中,厌食水中珍。
从得脱死来,颇见级味亲。
每食无不饱,敢欢蔬茹贫。
老妻生过计,为我鱠鲜鳞。 -
53.《泊吴江食莼鲈菰菜二首》 宋·袁说友
青丝族饤莼羹味,白雪堆盘缕脍鲈。
我向松江饫鲜美,菜肠今更食新菰。 -
54.《车舝》 先秦·佚名
间关车之舝兮,思娈季女逝兮。
匪饥匪渴,德音来括。
虽无好友?式燕且喜。
依彼平林,有集维鷮。 -
55.《苕之华》 先秦·佚名
苕之华,芸其黄矣。
心之忧矣,维其伤矣!苕之华,其叶青青。
知我如此,不如无生!牂羊坟首,三星在罶。
人可以食,鲜可以饱! -
56.《舞曲歌辞·白纻歌》 唐·张籍
皎皎白纻白且鲜,将作春衫称少年。
裁缝长短不能定,自持刀尺向姑前。
复恐兰膏污纤指,常遣傍人收堕珥。
衣裳著时寒食下,还把玉鞭鞭白马。 -
57.《古意六首》 唐·王绩
幽人在何所,紫岩有仙躅。
月下横宝琴,此外将安欲。
材抽峄山干,徽点昆丘玉。
漆抱蛟龙唇,丝缠凤凰足。 -
58.《同王十三维偶然作十首》 唐·储光羲
仲夏日中时,草木看欲燋。
田家惜工力,把锄来东皋。
顾望浮云阴,往往误伤苗。
归来悲困极,兄嫂共相譊. -
59.《田家杂兴八首》 唐·储光羲
春至鶬鹒鸣,薄言向田墅。
不能自力作,黾勉娶邻女。
既念生子孙,方思广田圃。
闲时相顾笑,喜悦好禾黍。 -
60.《仰答韦司业垂访五首》 唐·萧颖士
呦呦食苹鹿,常饮清泠川。
但悦丰草美,宁知牢馔鲜。
主人有幽意,将以充林泉。
罗网幸免伤,蒙君复羁牵。