-
241.《上林赋》 两汉·司马相如
亡是公听然而笑曰:“楚则失矣,而齐亦未为得也。
夫使诸侯纳贡者,非为财币,所以述职也。
封疆画界者,非为守御,所以禁淫也。
今齐列为东藩,而外私肃慎,捐国逾限,越海而田,其于义固未可也。 -
242.《东都赋》 两汉·班固
东都主人喟然而叹曰:“痛乎风俗之移人也。
子实秦人,矜夸馆室,保界河山,信识昭、襄而知始皇矣,乌睹大汉之云为乎?夫大汉之开元也,奋布衣以登皇位,由数期而创万代,盖六籍所不能谈,前圣靡得言焉当此之时,功有横而当天,讨有逆而顺民。
故娄敬度势而献其说,萧公权宜而拓其制。
时岂泰而安之哉,计不得以已也。 -
243.《大鹏赋·并序》 唐·李白
余昔于江陵,见天台司马子微,谓余有仙风道骨,可与神游八极之表。
因著大鹏遇希有鸟赋以自广。
此赋已传于世,往往人间见之。
悔其少作,未穷宏达之旨,中年弃之。 -
244.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
245.《入都》 清·李鸿章
其一
丈夫只手把吴钩,意气高于百尺楼。
一万年来谁著史,三千里外欲封侯。
定将捷足随途骥,那有闲情逐水鸥。 -
246.《送毕甥之临邛主簿杂言》 宋·梅尧臣
自我历官三十年,有脚未曾行蜀川。
李白尝言道之艰险,长嗟难剧上青天。
鸟悲猿嚎马蹄脱,苔梯雨栈愁倾颠。
苍崖下窥不见底,但听雷声辊石悬湍溅。 -
247.《次韵和永叔饮余家咏枯菊》 宋·梅尧臣
今年重阳公欲来,旋种中庭已开菊。
黄金碎翦千万层,小树婆娑嘉趣足。
鬓头插蕊惜光煇,酒面浮英爱芬馥。
旋种旋摘趁时候,相笑相寻不拘束。 -
248.《思亲歌》 明·朱元璋
苑中高树枝叶云,上有慈乌乳雏勤。
雏翎少乾呼教飞,腾翔哑哑朝与昏。
有时力及随飞去,有时不及枝内存。
呼来呼去翎羽硬,万里长风两翼振。 -
249.《四时田园杂兴》 宋·范成大
乌鸟投林过客稀,前山烟暝到柴扉。
小童一棹舟如叶,独自编阑鸭阵归。 -
250.《鸳鸯篇》 唐·陈子昂
飞飞鸳鸯鸟。
举翼相蔽亏。
俱来绿潭里。
共向白云涯。 -
251.《淳化五年秋八月二十四日钜鹿魏野江东僧用晦》 宋·魏野
危城闲登临,秋色际空碧。
四顾廊且平,万虑忽然释。
精诚日月暗,旷达天地窄。
壮节但孤耸,愤气欲四射。 -
252.《题画》 明·李东阳
风林不定惊枝袅,上有修翎两山鸟。
溪边独鹭短丝垂,影落晴波秋渺渺。
鸳鸯鸂鶒似争春,锦毛绣翼相鲜新。
寒乌数点寂相背,颇学山翁避贵人。 -
253.《赴试途中有感》 清·李鸿章
桑于河上白云横,惟冀双亲旅舍平。
回首昔曾勤课读,负心今尚未成名。
六年宦海持清节,千里家书促远行。
直到明春花放日,人间乌鸟慰私情。 -
254.《辛丑秋虏迁闽浙沿海居民,壬寅春余舣棹海滨》 明·张煌言
去年新燕至,新巢在大厦;
今年旧燕来,旧垒多败瓦。
问主人,呢喃泪盈把。
画梁不可望,画舫聊相傍。 -
255.《书林十景诗》 宋·谢枋得
古阴寂寂人踪稀,一泓凝碧环招提。
洪音清韵系风雨,山鸣谷响声迟迟。
昧爽初分天欲晓,岚气升腾迷木杪。
金乌鼓翼海色红,烁醒林中正栖鸟。 -
256.《水调歌头 归途》 现代·郭沫若
不羡天池鸟,不慕北溟鱼。
瞬息乘风万里,铁翼云中舒。
才到新西比利,已过乌兰巴托,瀚海览无余。
谁谓乾坤大?浑似一沤夫。 -
257.《鹧鸪天·瀑布岩前水满溪》 金朝·段成己
瀑布岩前水满溪。
青阳庙下四山围。
歌残白雪云犹*,舞落乌纱鸟忽飞。
迷晚色,锁晴霏。
野花如绮柳如丝。
一尊不惜颓然醉,明日重来已后 -
258.《送黄玄之京》 明·林鸿
予也夙颖悟,十五知论文。
结交皆老苍,稚爪攀修鳞。
冥心三十年,寻源颇知津。
探玄始有得,服膺如获珍。 -
259.《岳坟》 明·王世贞
落日松杉覆古碑,英风飒飒动灵祠。
空传赤帝中兴诏,自折黄龙大将旗。
三殿有人朝北极,六陵无树对南枝。
莫将乌喙论勾践,鸟尽弓藏也不悲。 -
260.《双燕曲》 明·杨慎
有鸟名飞燕,雄雌自相将。
饮君玉池水,巢君文杏梁。
美人当轩坐,恐涴罗衣裳。
请君驱除之,君怜不忍伤。