-
141.《寒食郊行书事》 宋·范成大
野店垂杨步,荒祠苦竹丛。
鹭窥芦箔水,鸟啄纸钱风。
媪引浓妆女,儿扶烂醉翁。
深村时节好,应为去年丰。 -
142.《与山巨源绝交书》 魏晋·嵇康
康白:足下昔称吾于颍川,吾常谓之知言。
然经怪此意尚未熟悉于足下,何从便得之也?前年从河东还,显宗、阿都说足下议以吾自代,事虽不行,知足下故不知之。
足下傍通,多可而少怪;吾直性狭中,多所不堪,偶与足下相知耳。
闲闻足下迁,惕然不喜,恐足下羞庖人之独割,引尸祝以自助,手荐鸾刀,漫之膻腥,故具为足下陈其可否。 -
143.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
144.《读书》 宋·曾巩
吾性虽嗜学,年少不自强。
所至未及门,安能望其堂。
荏苒岁云几,家事已独当。
经营食众口,四方走遑遑。 -
145.《书林十景诗》 宋·谢枋得
古阴寂寂人踪稀,一泓凝碧环招提。
洪音清韵系风雨,山鸣谷响声迟迟。
昧爽初分天欲晓,岚气升腾迷木杪。
金乌鼓翼海色红,烁醒林中正栖鸟。 -
146.《五月二十八日书诗人壁》 清·黄宗羲
不识山村路纵横,但随流水小桥行。
一春尚未闻黄鸟,玉女峰前第一声。 -
147.《五月二十八日书诗人壁》 清·黄宗羲
不钩帘幕昼沉沉,难向庸医话病深。
不识诗人容易病,一春花鸟总关心。 -
148.《卧病旬日未己闲书所感》 清·黄宗羲
此地那堪再度年,此身惭愧在灯前。
梦中失哭儿呼我,天末招魂鸟降筵。
好友多从忠节传,人情不尽绝交篇。
于今屈指几回死,未死犹然被病眠。 -
149.《书愤》 近代·弘一
文采风流上座倾,眼中竖子遂成名!
某山某不留奇迹,一草一花是爱根。
休矣著书俟赤鸟,悄然挥记扇避青蝇。
众生何用干霄哭,隐隐朝廷有笑声。 -
150.《褒信新蔡两令言飞蝗所过有大鸟如鹳数千为群》 宋·刘敞
广州奇禽鸿鹄群,劲羽长翼飞蔽云。
啸俦命侣自共职,饮水棲林余不闻。
今年飞蝗起东国,所过田畴畏蚕食。
神假之手天诱衷,此鸟乃能去螟贼。 -
151.《赠篆书吴全仲古风》 宋·欧阳光祖
黄帝史仓初作书,依类象形书亦疏。
兽蹄鸟迹颇奇怪,乾端坤倪微发舒。
周籀大篆十五篇,体制渐与苍史殊。
秦兼七国有天下,混一土字同书车。 -
152.《书乌龙山》 宋·邓剡
岁云暮矣可奈何,云愁雨湿阴风多。
林壑摧残海惊波,惨淡一色无山河。
哀鸣嗷嗷旧枝柯,飞天不容忧虞罗。
深山短景孤鸟过,会看明午风日和。 -
153.《春日忆山中书隐》 唐·潘纬
及兹农事候,令予归不闲。
本无西畴耕,为趁东风还。
旧庐在林莽,树石繁其间。
时春方雨余,好鸟声关关。 -
154.《苏武慢 鸣鹤馀音全真冯尊师,本燕赵书生,》 元·虞集
曲,高洁雄畅,最传者苏武慢二十篇。
前十篇道遗世之乐,后十篇论修仙之事。
曾稽费无隐独善歌之,闻者有凌云之思,无复流连光景者矣。
予山居每登高望远,则与无隐歌而和之。 -
155.《题义门胡氏华林书院》 宋·向敏中
岑楼高架郁嵯峨,几度凭栏发浩歌。
春树鸟声当户巧,夕阳山色卷帘多。
花凝玉勒含烟露,酒泛金樽醉绮罗。
自是梁园知好客,不妨车马日相过。 -
156.《磻叟书云牡丹酴醾已尽胡不归》 宋·朱槔
客次惊衰白,归期先牡丹。
空枝兼病力,啼鸟问愁端。
平日和相忆,东风忍不看。
冰容亦零落,唯是有春寒。 -
157.《萧斋坐雨感怀书事(二首)》 明·黄云
残书遍阅就窗明,少畅闲情赖鸟声。
断送春归花事了,一番细雨绿阴成。 -
158.《徽宗花鸟图》 明·方孝孺
宣仁升遐司马死,宋祚当时已中否。
岂知祸乱犹未休,更立端王作天子。
简书四出捷星驰,重见熙丰旧设施。
太室既崇荆国祀,朝堂新刊党人碑。 -
159.《沔阳秩满北上汉水舟中感旧书怀却寄污郡诸寮》 明·李濂
我本山海姿,躬耕嵩少阳。
八岁学籀篆,十岁《急就章》。
孺小不知难,欲升钟索堂。
波磔竟无成,临池心内伤。 -
160.《为王钦若作命书》 宋·曹谷
七十年中一一加,弄珠滩上事堪夸。
碧油幢下闻啼鸟,千日招还上汉槎。