-
141.《偶成律句十四韵》 宋·李洪
白雪人谁和,朱弦世所轻。
薄才惭吐凤,豪气欲骑鲸。
岂有江山助,应无风雨惊。
雕龙宁可学,刻鹄叹无成。 -
142.《杂咏》 宋·赵蕃
鸟雀虽微物,颇知庇其身。
育雏并庭宇,用意盖即人。
即人亦何为,吞噬防暮晨。
巢空傥不救,岂曰近乎仁。 -
143.《观慈乌反哺》 宋·何梦桂
有鸟有鸟名慈乌,群儿哑哑争相呼。
羽毛甫集思反哺,为报父母恩劳劬。
民彝天理久沦斁,闻此肝胆为昭苏。
禽虫微物岂知义,乌性至孝由中孚。 -
144.《慰严溪张君贡士》 宋·何梦桂
朝日景曈曈,湛露溘已晞。
日暮风凄凄,啼鸟失其雏。
时迈感物化,抚事成伤悲。
严溪子张子,有儿读父书。 -
145.《观禽鸟哺雏有感赋诗三首示诸子侄》 宋·何梦桂
考叔分羹我独无,不如鸣鹤自相孚。
世途跋涉牛先喘,仕路驰驱马已瘏。
弗逮子舆三釜养,空余颜氏一箪癯。
蓼莪诗废遗躯在,愧死林中孝义乌。 -
146.《观禽鸟哺雏有感赋诗三首示诸子侄》 宋·何梦桂
万事空花过眼无,到无言处自心孚。
践头苏爨刍何用,垂耳盐车马以瘏。
野鹤不须惊客去,山雌一任笑人癯。
他年史氏求遗稿,幸免台中道噤乌。 -
147.《野鹰来歌》 宋·赵文
野鹰来,高台下。
天寒鸟死狐兔伏,枯梢啄雪何为者。
宜城有酒煦尔寒,格高鞲暖肉不乾,终日臂尔夜宿安。 -
148.《养雁》 宋·仇远
雝雝阳鸟,其居朔方。
朅来江南,雪霜备尝。
意不耐暑,虑尔早亡。
乃安水土,羽毛无伤。
仰羡鵷雏,俯趋鹜行。
负影隻立,何如还乡。
秋风日高,稻粱已黄。
且谋一饱,忽思翱翔。 -
149.《和许尉小洞庭韵》 宋·王炎
少时耕钓为生涯,早知臭腐空神奇。
一丘一壑有佳处,人弃我取如拾遗。
晚将数雏就斗食,非愿厚禄多如茨。
山林习气今尚在,前身疑是王献之。 -
150.《次韵吴襄阳寄示游楚山诗》 宋·项安世
汉江南北何萦纡,千山万山肩相扶。
中间伟然一丈夫,岘山之楚鹿门苏。
我行一舍到苏岭,忆与许子同奔趋。
楚山只在城南隅,一月不到何其迂。 -
151.《六月十三日寿陈子徽太博十首以无官一身轻有》 宋·戴表元
炎方有朱鸟,璀璀颜色异。
土人目为凤,信尔可安致。
生雏固当奇,千岁会一致。
纷纷鸿燕期,寂寂非我事。 -
152.《次韵李智渊暮行湖上》 宋·郭印
晚凉曳杖寻幽绝,怪树相逢如磬折。
萦纡小径浑路迷,突兀高亭补林阙。
袭人暗递竹间风,延客长明波底月。
游鱼适性频往来,归鸟呼雏弄清越。
避炎终夕见天真,脱巾露顶脚不袜。 -
153.《移居》 宋·丘葵
移居山北向山南,天遣青风接笑谈。
无数凫雏穿稻塍,一群滩鹜语茭潭。
鹭临清沚贪心起,莲到黄昏笑靥含。
却忆姚家古藤下,鸟巾挂了旦眠酣。 -
154.《浪出》 宋·丘葵
浪出鬼揶揄,归来失故吾。
庭空榕落子,人静鸟呼雏。
潮退石自出,天高日正晡。
寥寥谁与语,怀古一长吁。 -
155.《四月初一日积雨新霁偶成》 宋·舒岳祥
渺然清兴忆江湖,缚住此心安破庐。
新绿池塘鱼散子,落红园径鸟将雏。
青梅成后少佳果。
苦荬出来无好蔬。
老疾已艰登陟具,谁能为作卧游图。 -
156.《哭袁相公二首》 明·王稚登
泪痕如雪荐生刍,千里风尘酒一壶。
伯道遗孤安得有,中郎少女亦曾无。
麒麟乍刻惟新冢,乌鸟空啼是别雏。
生事萧萧何必问,坂田硗石半无租。
¤