-
41.《秋阴》 宋·梅尧臣
已过萧萧雨,犹成黯黯阴。
登临潘岳思,憀栗楚臣心。
远吹鸣高树,低云冒晚岑。
久为关外客,不忍听疏砧。 -
42.《次韵子有赋著图书所》 宋·洪咨夔
富儿种卮敌封君,贫翁结柳呼奴星。
物理亏盈蛇夔蚿,惟有读书可以逃天刑。
守玄老死天禄阁,巧宦三入承明庭。
人生得失雉枭庐,惟有知道可以垂芳馨。 -
43.《霖雨》 宋·刘子翚
霖雨遂兼旬,瘴雾盈川谷。
霏阴入户浮,涧气滋帷褥。
溟蒙飞泽远,散漫何时足。
骤响决流渠,惊洪发平陆。 -
44.《谢傅监》 宋·陈师道
好士如好色,昔闻今则无。
平生席为门,未识长者车。
旷士慕林谷,羁人辱泥涂。
愿为执鞭役,莫顺下风趋。 -
45.《送霍子侔还都》 宋·李廌
真人造区夏,民瘼傒以苏。
戎衣振不格,力举覆地盂。
桓桓神武威,自信人未孚。
当年群啸聚,剑立犹称孤。 -
46.《全州道间》 宋·李曾伯
林坞禽鸣高树,溪桥人立危栏。
芳草铺平绿野,白云界破青山。 -
47.《归来》 明·袁凯
淮甸西风送客归,江潭落木正飞飞。
屋边鹳鹤鸣高垤,道上狐狸笑弊衣。
濯足每嫌秋岸冷,摊书还趁夕光微。
倦游季子真相似,独有贤妻肯下机。 -
48.《春昼》 明·张羽
人间白日静,鸟鸣高枕余。
薜萝引修蔓,绿覆茅檐虚。
砌筠初过雨,窗风时弄书。
已无车马迹,适似田家庐。
于焉何足恋,性自乐幽居。 -
49.《秋阴》 宋·晁公溯
出林云未断,入坐雨初沾。
急点鸣高瓦,寒声泻坏檐。
悬墙閒玉麈,散帙乱牙签。
谁道幽居胜,吾今吏隐兼。 -
50.《别刘寺簿子澄赴州倅》 宋·彭龟年
新蝉鸣高柳,轻鸥弄晴川。
浮家作远游,觞热岂所便。
武昌古都会,形胜两国肩。
貔貅杂民居,烽火照敌边。 -
51.《述怀》 宋·于石
孔明卧隆中,世事若不闻。
草庐两三策,大义固已明。
陶潜晋处士,束带耻屈身。
浩然归去来,把酒惟长吟。
潜鱼游深渊,好鸟鸣高林。
是以古君子,出处各有心。 -
52.《饯唐州高使君赴任》 唐·韦元旦
桐柏膺新命,芝兰惜旧游。
鸣皋夜鹤在,迁木早莺求。
传拥淮源路,尊空灞水流。
落花纷送远,春色引离忧。 -
53.《徐高御挽歌》 唐·张说
蒲密遥千载,鸣琴始一追。
公卿传世范,仁义续灵基。
不待南游禄,何先北帝期。
玉棺从此闭,金鼎代相欺。 -
54.《望鸣皋山白云寄洛阳卢主簿》 唐·李颀
饮马伊水中,白云鸣皋上。
氛氲山绝顶,行子时一望。
照日龙虎姿,攒空冰雪状。
嵡嵸殊未已,崚嶒忽相向。 -
55.《淇上酬薛据兼寄郭微(一作高適诗)》 唐·王昌龄
自从别京华,我心乃萧索。
十年守章句,万里空寥落。
北上登蓟门,茫茫见沙漠。
倚剑对风尘,慨然思卫霍。 -
56.《淇上酬薛据兼寄郭微(一作高適诗)》 唐·王昌龄
自从别京华,我心乃萧索。
十年守章句,万里空寥落。
北上登蓟门,茫茫见沙漠。
倚剑对风尘,慨然思卫霍。 -
57.《高楼夜弹筝》 唐·常建
高楼百馀尺,直上江水平。
明月照人苦,开帘弹玉筝。
山高猿狖急,天静鸿雁鸣。
曲度犹未终,东峰霞半生。 -
58.《邺中赠王大(一作邺中王大劝入高凤石门山幽居)》 唐·李白
一身竟无托,远与孤蓬征。
千里失所依,复将落叶并。
中途偶良朋,问我将何行。
欲献济时策,此心谁见明。 -
59.《送岑征君归鸣皋山》 唐·李白
岑公相门子,雅望归安石。
奕世皆夔龙,中台竟三拆。
至人达机兆,高揖九州伯。
奈何天地间,而作隐沦客。 -
60.《自巴东舟行经瞿唐峡,登巫山最高峰,晚还题壁》 唐·李白
江行几千里,海月十五圆。
始经瞿塘峡,遂步巫山巅。
巫山高不穷,巴国尽所历。
日边攀垂萝,霞外倚穹石。