-
101.《思高人》 宋·张椿龄
仙人昔是瑶池客,佩玉鸣銮生羽翮。
骑鲸千载说白云,弱水三万那可隔。
蓬瀛深处乃其家,无限真仙衣绛霞。
相呼酌醴劝蟠桃,安期大枣端如瓜。
龙吟虎啸众乐奏,神芝瑞草生奇葩。
愿将此意踵太古,自然之道非特夸。 -
102.《鸣凤行赠杨给事惟仁》 明·丰坊
君不见精卫一小鸟,衔石翻飞东海头。
不知身微海复巨,悲鸣誓欲填洪流。
又不见螳螂奋臂当车辙,辙不可回躯已裂。
安得长遇越勾践,式蛙厉士皆激烈。 -
103.《秋晚客鸡鸣寺》 明·顾大猷
古寺崔嵬俯帝城,攀跻渐觉旅愁轻。
楼台寒入三山色,砧杵秋高万户声。
向夕张琴依竹坐,有时待月伴僧行。
从来禅室多心赏,几席无尘梦亦清。 -
104.《置酒高堂上》 明·黄省曾
釂鼓及兰辰,鸣俦款契宾。
缛云生意藻,芳醴动颜春。
烛华迟昼短,声妙夺歌新。
莫令青岁歇,庭内咏他人。 -
105.《巫山高》 明·罗颀
巫山高,犹可陟。
江之永,限南国。
我欲西游,谁为泛舟?我陆无舆,我行安休?翩翩悠悠。
郁郁阳台,霭霭朝云。 -
106.《高邮陈直躬处士画雁二首》 宋·苏轼
野雁见人时,未起意先改。
君従何处看,得此无人态。
无乃槁木形,人禽两自在。
北风振枯苇,微雪落璀璀。 -
107.《高邮陈直躬处士画雁二首》 宋·苏轼
众禽事纷争,野雁独闲洁。
徐行意自得,俯仰若有节。
我衰寄江湖,老伴杂鹅鸭。
作书问陈子,晓景画苕霅。
依依聚圆沙,稍稍动斜月。
先鸣独鼓翅,吹乱芦花雪。 -
108.《《鸣泉思》,思君子也·君子抱道且殆,而时》 宋·苏轼
鸣泉鸣泉,经云而潺湲。
拔为毛骨者修竹,蒸为云气者霏烟。
山夔莫能隐其怪,野翟讵敢藏其奸。
茅庐肃肃,昔有人焉。 -
109.《葛蕴作巫山高爱其飘逸因亦作两篇》 宋·王安石
巫山高,十二峰。
上有往来飘忽之猨猱,下有出没瀺灂之蛟龙,中有倚薄缥缈之神宫。
神人处子冰雪容,吸风饮露虚无中。
千岁寂寞无人逢,邂逅乃与襄王通。 -
110.《和吴冲卿鸦鸣树石屏》 宋·王安石
寒林昏鸦相与还,下有跂石苍孱颜。
曾於古图见彷佛,已怪刀笔非人间。
君家石屏谁为写,古图所传无似者。
鸦飞历乱止且鸣,林叶惨惨风烟生。 -
111.《和王微之登高斋三首》 宋·王安石
寒云沈屯白日埋,河汉荡坼天如簁。
衡门兼句限泥潦,卧听窾木鸣相挨。
萧辰忽扫纤翳尽,北岭初出青嵬嵬。
微之新诗动我目,烂若火齐金盘堆。 -
112.《鹿鸣宴》 宋·范成大
岷峨钟秀蜀多珍,坐上儒先更逸群。
墨沼不忧经覆瓿,琴台重有赋凌云。
文章小技聊干禄,道学初心拟致君。
富贵功名今发轫,愿看稽古策高勋。 -
113.《次韵知府王仲行尚书鹿鸣燕古风》 宋·范成大
昔人重远行,供账饯出祖。
矧今燕嘉宾,宜有赠行语。
府公文章公,青紫拾芥取。
联翩二百言,字字劝稽古。 -
114.《耳鸣》 宋·范成大
风号高木水翻洪,历历音闻不是聋。
一任大千都震吼,便从卷叶订圆通。 -
115.《绍兴中与陈鲁山王季夷从兄仲高以重九日同游》 宋·陆游
重楼杰阁倚虚空,红日苍烟正郁葱。
乡国归来浑似鹤,交朋零落不成龙。
人生真与梦何挍,我辈故应情所锺。
泪渍清诗却回棹,不眠一夜听鸣蛩。 -
116.《次鹿鸣宴诗》 宋·文天祥
礼乐皇皇使者行,光华分似及乡英。
贞元虎榜虽联捷,司隶龙门幸缀名。
二宋高科犹易事,两苏清节乃真荣。
囊书自负应如此,肯逊当年祢正平。 -
117.《离楚夜泊高丽馆寄杨克一甥四首》 宋·张耒
客去水关闭,疏灯亦复收。
川鸣半夜雨,卧冷五更秋。
扁舟已寒暑,冉冉真乘桴。
一灯照客睡,短梦良悠悠。 -
118.《鸣蜩》 宋·张耒
鸣蜩嘒高风,逮夜且复静。
草虫何为者,落日鸣复逞。
阴阳且战争,微物何所竞。
化工执其机,开阖惟所命。
朔雁有行意,肃肃如待令。
江河有旧渚,宁畏风霜劲。 -
119.《游楚州天庆观观高道士琴棋》 宋·张耒
颓垣苍苍锁乔木,草满荒庭不容足。
坏檐破壁秋雨余,蛛网萧萧风满屋。
黄衣道人出迎客,野态生疏脱拘束。
围棋尽扫一堂空,烹茶旋煮新泉熟。 -
120.《招子高二十二韵兼简常甫世弼》 宋·黄庭坚
我行向厌次,夏扇日在摇。
甘瓜未除垄,高柳尚鸣蜩。
驾言聊摄归,飞霜晓封条。
负薪泣裘褐,公子御狐貂。