-
61.《永遇乐(霜词)》 宋·赵长卿
宵露珠零,溅冰花薄,凝瑞偏早。
月练轻翻,风刀碎剪,青女呈纤巧。
微丹枫缬,低摧蕉尾,不觉半池莲倒。
最好是、千林橘柚,轻黄一村封了。 -
62.《酹江月》 宋·仇远
片云凝墨,看荷花才湿,依然无雨。
水槛空明人少到,恰恰幽禽相语。
曲几横陈,长琴高挂,自奏南风谱。
俄闻刀尺,隔窗人翦霜苎。 -
63.《摸鱼儿(用前韵调敬德)》 宋·刘将孙
甚平生、风流谢客,刀头梦送酸楚。
不堪又得花间曲,猛忆云英霜杵。
闲情赋。
谁催就月明,云鬓犀梳吐。 -
64.《水龙吟(寿白兰谷)》 宋·陈深
此翁疑是香山,老来愈觉才情富。
天孙借与,金刀玉尺,裁云缝雾。
一曲阳春,樽前惟欠,柳蛮缨素。
对苍松翠竹,江空岁晚,伴明月、倾芳醑。 -
65.《贺新郎(宫词)》 宋·游次公
暖霭浮晴御。
锁垂杨、笼池罩阁,万丝千缕。
池上晓光分宿雾,日近群芳易吐。
寻并蒂、阑干凝伫。 -
66.《菩萨蛮(簪髻)》 宋·侯置
交刀剪碎琉璃碧。
深黄一穗珑松色。
玉蕊纵妖娆。
恐无能样娇。
绿窗初睡起。
堕马慵梳髻。
斜插紫鸾钗。
香从鬓底来。 -
67.《菩萨蛮(簪髻)》 宋·侯置
交刀剪碎琉璃碧。
深黄一穗珑松色。
玉蕊纵妖娆。
恐无能样娇。
绿窗初睡起。
堕马慵梳髻。
斜插紫鸾钗。
香从鬓底来。 -
68.《满庭芳(影)》 宋·杨樵云
只道空烟,又疑流水,依依却是行云。
了然相对,又是梦纷纭。
半面春风图画,黄金在、难铸昭君。
溪桥断,梅花晴雪,端的白三分。 -
69.《齐天乐》 宋·萧东父
扇鸾收影惊秋晚,梧桐又供疏雨。
翠箔凉多,绣囊香减,陡觉簟冰如许。
温存谁与。
更禁得荒苔,露蛩相诉。 -
70.《离骚》 先秦·屈原
帝高阳之苗裔兮,朕皇考曰伯庸。
摄提贞于孟陬兮,惟庚寅吾以降。
皇览揆余初度兮,肇锡余以嘉名:
名余曰正则兮,字余曰灵均。 -
71.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
72.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人绝,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
73.《七谏》 两汉·东方朔
初放
平生于国兮,长于原野。
言语讷譅兮,又无彊辅。
浅智褊能兮,闻见又寡。 -
74.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
75.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
76.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人絶,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
77.《二鬼》 明·刘基
忆昔盘古初开天地时,以土为肉石为骨,水为血脉天为皮
,昆仑为头颅,江海为胃肠,蒿岳为背膂,其外四岳为四
肢。
四肢百体咸定位,乃以日月为两眼,循环照烛三百六十骨 -
78.《染丝上春机》 宋·许玠
锦江之水来蜀西,女红染丝上春机。
可怜欲织未织时,思君意绪如乱丝。
乱丝尚可理,妾愁渺无际。
寒窗轧轧千万梭,断魂随梭暗来去。 -
79.《擬古》 宋·田锡
峄阳生孤桐,擢干八尺高。
风雨萌枝叶,鸾皇栖羽毛。
天质自含响,众木非其曹。
斲为绿绮琴,古人贞金刀。 -
80.《后彩云曲》 近代·樊增祥
纳兰昔御仪鸾殿,曾以宰官三召见。
画栋珠簾霭御香,金床玉几开宫扇。
明年西幸万人哀,桂观蜚廉委劫灰。
虏骑乱穿驿道走,汉宫重见柏梁灾。