-
121.《次韵雨丝云鹤二首》 宋·黄庭坚
几片云如薛公鹤,精神态度不曾齐。
安知陇鸟樊笼密,便觉南鹏羽翼低。
风散又成千里去,夜寒应上九天栖。
坐来改变如苍狗,试欲挥毫意自迷。 -
122.《岩下放言五首之冠鳌台》 宋·黄庭坚
石生涯于寒藤,藤耈造于崖树。
鳌插翼而成鹏,隘六合而未翥。
我来兮自东,攀桂枝兮容与。
倚嵌岩兮顾同来,谓公等其皆去。 -
123.《送张天觉得登字》 宋·黄庭坚
张侯起巴渝,翼若垂天鹏。
历诋汉诸公,霜风拂觚棱。
去国行万里,淡如云水僧。
归来头亦白,小试不尽能。 -
124.《次韵答黄仲夫七十韵》 宋·梅尧臣
春风不择草,万卉皆发萌。
盛夏一长养,秋实俱与成。
舂粒以蒸炊,刈枯以煎烹。
工师调五音,不问咸与韺。 -
125.《拟咏怀》 宋·梅尧臣
西北有龙渊,东南有天地。
天池鸟名鹏,昔在北溟嬉。
龙能安能渊,变化不可知。
岂效彼运徒,翼如浮云垂。
荒淫启朱宫,道德处茅茨。
何为後世士,常以尼父悲。 -
126.《五哀诗故尚书兵部侍郎琅琊王公》 宋·王禹偁
琅琊名父子,少孤起徒步。
贽谒桑魏公,藻监非易与。
抚顶久叹惜,王杨许为伍。
诸侯取为官,佐幕大名府。 -
127.《放歌行》 明·刘基
鸿鹄搏紫霄,鸠守苞桑。
岂惟异所志,羽翼有短长。
玄阴变白昼,闇虚侵太阳。
一鹿走中原,熊虎竞腾骧。 -
128.《僧道士蒋玉壶长歌》 明·刘基
先生清如玉壶冰,神闲志一精粹凝。
玄黄健顺六子承,和气块圠粗秽澄。
冲虚澹澹廓以弘,冥茫沕穆恬无能。
火乌入海阴液升,鹑蛇受约不敢腾。 -
129.《前日以诗赠贾麟进士繼蒙和答而杨蟠从事亦随》 宋·强至
爱君气干霜松老,一见相投许肝脑。
岂同世上秋叶交,不及岁寒如电扫。
有才无命三十强,寂寞吟斋膝长抱。
愁来遍踏公卿门,绽褐不缝谁改造。 -
130.《赠杨尉纯甫》 宋·强至
君家茂族出关西,壮气长干万丈霓。
斥鷃羡鹏舒海翼,驽骀观骥骋霜蹄。
诗才多慕谪仙逸,宦绪犹嫌梅福低。
千里霄程方策足,莫云今日是卑栖。 -
131.《上姑丈闾丘通牧少卿》 宋·李廌
天下一大器,安危系平倾。
哲王慎民监,措术如和羹。
辛甘或偏长,非可制割烹。
五味既可口,君子尝曰平。 -
132.《次制帅所和前韵》 宋·王之望
圣主忧勤躬万务,英豪宁许山林住。
弓旌号召士无留,竹帛功名公所赴。
天表对扬咨见晚,坤维镇抚歌来暮。
雪山增生绝纷埃,蜀道非难履平路。 -
133.《与金陵傅漕余预乡荐时傅兄持文衡》 宋·杨冠卿
乡书忆昔献贤能,姓字曾叨天府登。
阙里抠衣欣附凤,云程敛翼愧飞鹏。
流年自信一弹指,末路谁惟三折肱。
若见金昆问消息,为言霜鬓已鬅鬙。 -
134.《送谢希孟》 宋·叶适
白头趋幕府,早已负平生。
未放鹏舒翼,应烦骥敛程。
驿梅催冻蕊,柁雨送春声。
为语常平使,开怀待子荆。 -
135.《访曾侍郎》 宋·汪莘
青天荡荡摩青铜,紫微将相环西东。
大鹏一击九万里,两翼不鼓乘长风。
大鹏飞到天门下,天门无不耸观者。
列星退步失光彩,九虎低头若凡马。 -
136.《山间大风雨昼夜不止闻松声撼床戏成拙语谩录》 宋·郑清之
颠风横雨穷山秋,樵青驰檐车停辀。
松声撼空吼万牛,轰豗势欲倾不周。
晨鸡扼吭喑且愁,百鸟何敢相喧啾。
恍疑赵壁环诸侯,呼声动地锵弓矛。 -
137.《送宪使江寺簿赴召》 宋·程公许
沃野三千里,春风十六城。
顾忧宁易释,遣送定非轻。
忆昔光华赋,随轩老稚迎。
根株探吏蠹,疴癢察人情。 -
138.《送传一新西上》 宋·王迈
此去兰宫好策勋,子行真足张吾军。
大鹏怒奋溟南翼,骏马鸣惊冀并群。
直要安排医国策,不徒戏作送穷文。
逢人有问狂生者,为说忧时已白纷。 -
139.《希有鸟吟》 宋·何梦桂
穹壤纷众羽,固有仁不仁。
鸮凤虽异性,同为阴阳根。
惟彼希有鸟,於禽集大成。
力可振海岳,翂翐似无能。 -
140.《次李信州七十韵》 宋·华岳
挺挺万人杰,堂堂间世贤。
胸中兵十万,足下客三千。
扬赋希三叹,坡诗和百篇。
锦囊华似衮,采笔大如椽。