-
261.《又用韵简朔斋》 宋·李曾伯
霜透青棱暖弗回,冰侵鹤骨瘦於梅。
床头幸有溪藤制,唤起家僮亟展开。 -
262.《山中》 宋·方岳
草草庵居绝似僧,不同劣有发鬅鬙。
空山一夜雷驱雨,老屋四围云拥灯。
诗骨瘦来人似鹤,书幐懒去字如蝇。
开门桃李俱尘土,春到园林曾不曾。 -
263.《感怀》 宋·方岳
拄入风烟更一层,瘦藤对倚玉崚嶒。
左花右竹自昭穆,春鹤秋猿相友朋。
五亩园为终老计,半间云住在家僧。
蹲鸱生奶菰如臂,莫道山翁百不能。 -
264.《式贤和杜夔府百韵过余秋崖下大篇舂容笔力乃》 宋·方岳
林壑黄昏外,衡门紫翠边。
火耕今已老,云卧几何年。
棋敛将残局,篙回兴尽船。
画麟真已矣,骑犊适悠然。 -
265.《寄别参政》 宋·方岳
一见臞仙眼为清,寒温未了与谈经。
有书谷问文中子,无策崇窥传说星。
马瘦不妨吟下泽,鹤归宁复唳华亭。
独于知己难忘在,投老残编傥乞灵。 -
266.《与客观雪》 宋·方岳
鹤帐奇寒被欲冰,开门千嶂雪峥嵘。
频年无此丰年玉,一夜移将不夜城。
富贵园林行树密,模糊水墨画图横。
与诗小住为佳耳,莫管梅花太瘦生。 -
267.《蒲润和东坡韵》 宋·李昴英
四时冰柱湿风前,绝顶飞一来派泉。
瘦蔓相牵根太古,苍崖特立探长天。
灶荒孤鹤寻遗迹,寺老幽禽闯坐禅。
闲日频游归复梦,结庐曾许蹑坡仟。 -
268.《寄赋黄东发湖山精舍》 宋·陈著
断鳌奠极戏者谁,岷山如龙万里驰。
大江之阳起衡岳,崒嵂散作千委蛇。
直趋四明卓秀伟,二百八十峰参差。
潮江合拜山驻脚,伏脉分行东西支。 -
269.《题西湖竹阁寺》 宋·姚勉
入门才见万琅玕,便觉玲珑日影寒。
峰势近环檐外立,湖光更好竹中看。
烟霞古淡僧容瘦,风露清高鹤梦残。
已占两亭凉坐足,再须登阁倚栏干。 -
270.《雪中雪坡十忆》 宋·姚勉
此君应似旧平安,瘦节森然最耐寒。
万叶琼瑶光照眼,梦披鹤氅倚栏干。 -
271.《百字令/念奴娇》 宋·陈允平
凝云冱晓,正花才积,荻絮初残。
华表翩跹何处鹤,爱吟人在孤山。
冻解苔铺,冰融沙甃,谁凭玉勾阑。
茸衫毡帽,冷香吹上吟鞍。 -
272.《次云心韵赠臞仙》 宋·胡仲弓
清修如野鹤,心性在云间。
蔬食从来瘦,林居耐得閒。
炉分真造化,梦绕旧乡关。
汩汩尘樊者,闻风想厚颜。 -
273.《腰痛》 宋·胡仲弓
门前齐雪立,因被病相魔。
堪佩金鱼否,能悬宝剑麽。
折非陶令懒,瘦似沈郎多。
已办扬州鹤,其如十万何。 -
274.《寄径山书记悟上人》 宋·蒲寿宬
人间传妙语,尘外更深藏。
寝食因吟废,形骸欲坐忘。
瘦林秋见鹤,断磬夜闻螀。
出定生幽思,窗虚月在廊。 -
275.《和黄先卿即事五首》 宋·王炎
水落洲争出,天寒日易昏。
倦游来异县,小隐住荒村。
鹤骨缘诗瘦,鸡肤借酒温。
长须烦洒扫,吾欲叩柴门。 -
276.《鸣水洞辞》 宋·王炎
艾之西兮汨之原,山石划断兮穹巅而崭岩。
瀑流下注兮,其上绝而为亹。
有蛟有龙兮,伏而不怒。
雷鸣崖下兮,穷年风雨。 -
277.《过幕阜山》 宋·王炎
昔闻幕阜古洞天,偶驰瘦马行山前。
诸峰却立一峰出,苍龙堕走走复蟠。
谁烧丹灶汲丹井,绝顶万丈巢飞仙。
扪萝攀磴敢惮险,欲往未有一日閒。 -
278.《锦池芙蓉盛开与谭德称何国叔曾远逸玉季嘉吕》 宋·张镃
道人有园居,其门可罗爵。
夫何诸贤杰,疎野尽阔略。
联镳过柴荆,慰藉淡与泊。
尔时木芙蓉,酣酣纵云萼。 -
279.《题临川道中玉虚观》 宋·张镃
技宅清都去不还,尚留仙事警其顽。
灵茅岁久香犹发,丹井功成水自閒。
日转空庭松影瘦,两余幽径藓痕斑。
云軿鹤驾何曾远,满耳天风吹佩环。 -
280.《次潘紫岩虎丘韵》 宋·叶茵
潭深剑气鉎,树瘦岚山薄。
石坛古即今,藤花开又落。
晋士已结庐,吴市犹舞鹤。
沈吟发幽怀,人世舟藏壑。