-
101.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
102.《和薛监察题兴善寺古松(薛一作崔)》 唐·张乔
种在法王城,前朝古寺名。
瘦根盘地远,香吹入云清。
鹤动池台影,僧禅雨雪声。
看来人旋老,因此叹浮生。 -
103.《和薛监察题兴善寺古松(薛一作崔)》 唐·张乔
种在法王城,前朝古寺名。
瘦根盘地远,香吹入云清。
鹤动池台影,僧禅雨雪声。
看来人旋老,因此叹浮生。 -
104.《送钱契明尊师归庐山》 唐·李咸用
瘦倚青竹杖,炉峰指欲归。
霜黏行日屦,风暖到时衣。
凭槛云还在,攀松鹤不飞。
何曾有别恨,杨柳自依依。 -
105.《归紫阁下》 唐·韩偓
一笈携归紫阁峰,马蹄闲慢水溶溶。
黄昏后见山田火,胧fC时闻县郭钟,瘦竹迸生僧坐石,野藤缠杀鹤翘松。
钓矶自别经秋雨,长得莓苔更几重。 -
106.《和韩致光侍郎无题三首十四韵》 唐·吴融
珠佩元消暑,犀簪自辟尘。
掩灯容燕宿,开镜待鸡晨。
去懒都忘旧,来多未厌新。
每逢忧是梦,长忆故延真。 -
107.《宪丞裴公上洛退居有寄二首》 唐·吴融
鸿在冥冥已自由,紫芝峰下更高秋。
抛来簪绂都如梦,泥著杯香不为愁。
晚树拂檐风脱翠,夜滩当户月和流。 -
108.《江行无题一百首》 唐·钱珝
倾酒向涟漪,乘流欲去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故乡人。 -
109.《赠送致仕郎中》 唐·李建勋
鹤立瘦棱棱,髭长白似银。
衣冠皆古制,气貌异常人。
听雪添诗思,看山滞酒巡。
西峰重归路,唯许野僧亲。 -
110.《贯休应梦罗汉画歌(一作禅月大师歌)》 唐·欧阳炯
西岳高僧名贯休,孤情峭拔凌清秋。
天教水墨画罗汉,魁岸古容生笔头。
时捎大绢泥高壁,闭目焚香坐禅室。 -
111.《赠齐己》 唐·徐仲雅
我唐有僧号齐己,未出家时宰相器。
爰见梦中逢五丁,毁形自学无生理。
骨瘦神清风一襟,松老霜天鹤病深。 -
112.《句》 唐·王元
伴行惟瘦鹤,寻步入深云。
(《赠廖融》,见《纪事》) -
113.《赠进士李守微》 唐·韩屿
一定童颜老岁华,贫寒游历贵人家。
炼成正气功应大,养得元神道不差。
舄曳鹤毛干毾e6,杖携筇节瘦槎牙。
如何蓬阆不归去,落尽蟠桃几度花。 -
114.《寄大愿和尚》 唐·贯休
道朗居太山,达磨住熊耳。
手擎清凉月,灵光溢天地。
尽骑金师子,去世久已矣。
吾师隐庐岳,外念全刳削。 -
115.《戊辰岁湘中寄郑谷郎中》 唐·齐己
白发久慵簪,常闻病亦吟。
瘦应成鹤骨,闲想似禅心。
上国杨花乱,沧洲荻笋深。
不堪思翠巘,西望独沾襟。 -
116.《洗心》 唐·司马退之
不践名利道,始觉尘土腥。
不味稻粱食,始觉精神清。
罗浮奔走外,日月无短明。
山瘦松亦劲,鹤老飞更轻。 -
117.《拟行路难十八首》 南北朝·鲍照
奉君金巵之美酒,瑇瑁玉匣之雕琴。
七彩芙蓉之羽帐,九华蒲萄之锦衾。
红颜零落岁将暮,寒光宛转时欲沉。
愿君裁悲且减思,听我扺节行路吟。 -
118.《临江仙(赠王友道)》 宋·苏轼
谁道东阳都瘦损,凝然点漆精神。
瑶林终自隔风尘。
试看披鹤氅,仍是谪仙人。
省可清言挥玉尘,真须保器全真。
风流何似道家纯。
不应同蜀客,惟爱卓文君。 -
119.《蓦山溪》 宋·毛滂
自吴兴刺史府与五县令舍,无得与东堂争广丽者。
去年仆来,见其突兀出翳荟间,而菌生梁上,鼠走户内,东西两便室,蛛网黏尘,蒙络窗户。
守舍者云:前大夫忧民劳苦,眠饭于簿书狱讼间。
是堂也,盖无有大夫履声,姑以为田廪耳。 -
120.《苏幕遮》 宋·朱敦儒
瘦仙人,穷活计。
不养丹砂,不肯参同契。
两顿家餐三觉睡。
闭著门儿,不管人闲事。
又经年,知几岁。
老屋穿空,幸有天遮蔽。
不饮香醑常似醉。
白鹤飞来,笑我颠颠地。