-
161.《极乐寺》 宋·李堪
空门出白云,梵宇依苍岫。
天色湛瑶光,春花结野秀。
簷间绮罗被,池底星珠漏。
香沉烟篆馀,文兼雨碑旧。 -
162.《寓华亭下砂盐场》 宋·林尚仁
地僻民居少,官勤国课优。
远程驱瘦马,小港碍行舟。
晴日盐花晓,风潮海气秋。
野人因买鹤,半月此迟留。 -
163.《梅花》 宋·缪鉴
铁石槎牙玉粒姿,诗中图书中诗。
半稜山色初晴后,一截豀烟吹欲暝时。
流水带云栖瘦影,小窗和月上横枝。
老来自觉吟情拙,莫遗孤山怨鹤知。 -
164.《咏鹭鸶》 宋·邵棠
如鷳非鹤自精神,天地江湖快尔生。
既不鹃吟因甚瘦,何尝食素也能清。
随身钓具去无计,到处画图来便成。
见说得鱼归较晚,芦花滩上月偏明。 -
165.《送周堂长归慈溪寄何赞府》 宋·沈说
慈溪隔楚云,问不接鸿鳞。
因送还乡客,重怀佐邑人。
海明看出日,山晚倦行春。
料得双松下,吟成瘦鹤身。 -
166.《偈颂四十一首》 宋·释慧晖
君看五月半旬飔,山上雪花满地飞。
乌鸡昨夜入云外,鹭鹤今朝出紫微。
木马声声嘶北风,金鹅口口啼南枝。
石翁气瘦运步断,玉士情丰竖拳稀。 -
167.《李氏山庄留别》 宋·释简长
鹤氅轻冠冕,谁人不羡君。
松斋秋掩月,石窦醉眠云。
远墅灶烟合,寒原驿路分。
前行鞭瘦马,馀恨暂离群。 -
168.《句》 宋·释警玄
羸鹤老猿啼谷韵,瘦松寒竹锁青烟。
-
169.《寄四明教主》 宋·释秘演
古疏传深旨,清流照瘦颜。
四方来问道,半世不离山。
养鹤怜终洁,看云许共间。
仍闻焚纪质,几欲别人间。 -
170.《偶成》 宋·释善珍
长年狎樵牧,门外即荒郊。
瘦草牛羊路,高松鹳鹤巢。
病来勤习定,老去懒寻交。
常愧逃名者,深山自缚茆。 -
171.《待月诗》 宋·宋光宗
入夜跏趺多待月,移时箕踞为看山。
苔生晚片应知静,雪动秋根会见閒。
瘦鹤独随行药后,高僧相对试茶间。
疏篁百本松千尺,莫怪频频此往还。 -
172.《题王氏小园》 宋·唐从龙
山脉钟云气,新晴散紫霞。
玉藏云里石,金落水中沙。
瘦鹤依疏竹,饥蜂恋落花。
临池看洗砚,知是右军家。 -
173.《病虐新差仲退折梅一枝昌雪跨访我松下且赋诗》 宋·徐端
破雪折梅相料理,要将春信报新年。
独跨瘦驴披鹤氅,更于何处觅神仙。 -
174.《浮丘祠》 宋·郑晦
青天志欲骑长虹,半生双眼四海空。
题诗远寄广成子,笔力万仞摇崆峒。
前年鹤背乘天风,翻然回首江之东。
束书归隐黄山中,山中偶遇浮丘翁。 -
175.《玉马山》 宋·朱克家
水石嵌空山荦确,瘦藤扶上青云幕。
平川一望渺无际,东疑嵎夷北朔漠。
驾天叠巘输翠浪,奔野细流横雪槊。
疏峰点点雁聚沙,密屿喁喁鱼纵壑。 -
176.《书愁》 明·杜大成
愁多奈可度残春,浮世荣枯总未真。
细雨梦中憔悴质,落花影里寂寥人。
山僧乍见仍怜瘦,野鹤长随不厌贫。
独抱遗经卧空谷,恐妨容鬓涅缁尘。 -
177.《斋中》 明·范景文
颇嫌多事是尊生,但得心闲近道情。
长与疏梅耐幽独,更教瘦鹤伴凄清。
扫花欲便亲苔坐,删竹当防碍月行。
片石颓然无位置,也同老懒畏经营。 -
178.《春日花前听李节筝歌作张王屋黄质山每夸余以》 明·何良俊
瘦鹤支离病客身,黄莺娇小帝城春。
花前莫遣清尊歇,头上应添白发新。
纵饮已忘身外事,当歌且惜眼中人。
秦淮花月如天上,几欲乘槎一问津。 -
179.《送吴老归宜兴》 明·罗玘
遗金在道吾亦攫,入朝争名战自恶。
胡为徒手长安归,骨瘦脰长如野鹤。
君不见饥鸱低飞啄腐鼠,饱鸣人屋人射女。
又不见鹤飞入层云,赤晴炅炅窥天文。 -
180.《寄席心斋》 明·王汝章
老子斋心与世违,山中春雨药苗肥。
骑将鹤去身俱瘦,炼得丹成骨自飞。
青简风雷行秘箓,紫绡云雾出仙衣。
明年海上金桃熟,并就安期作燕归。