-
101.《水调歌头》 宋·陈敷
明月双溪上,胜景号金华。
当年此夕,多少鸾凤杂云霞。
共拥飘摇倦伯,来作人间英杰,王谢旧名家。
纶綍妙文采,帷幄富忠嘉。 -
102.《古戍》 明·刘基
古戍连山火,新城殷地笳。
九州犹虎豹,四海未桑麻。
天迥云垂草,江空雪覆沙。
野梅烧不尽,时见两三花。 -
103.《劝学》 先秦·荀子
君子曰:学不可以已。
青,取之于蓝,而青于蓝;冰,水为之,而寒于水。
木直中绳,輮以为轮,其曲中规。
虽有槁暴(pù),不复挺者,輮使之然也。 -
104.《送王郎》 宋·黄庭坚
酌君以蒲城桑落之酒,泛君以湘累秋菊之英。
赠君以黟川点漆之墨,送君以阳关堕泪之声。
酒浇胸次之磊块,菊制短世之颓龄。
墨以传万古文章之印,歌以写一家兄弟之情。 -
105.《梦寻梅》 宋·方岳
野径深藏隐者家,岸沙分路带溪斜。
马蹄残雪六七里,山嘴有梅三四花。
黄叶拥篱埋药草,青灯煨芋话桑麻。
一生烟雨蓬茅底,不梦金貂侍玉华。 -
106.《南乡子·日觉鬓霜加》 元·姚燧
日觉鬓霜加。
欲对清尊恋物华。
离别纷纷长眩眼,生花。
易散难抟掌上沙。
蓬意不依麻。
未必移居汉水涯。
前日曾于遗集序,张夸。
素范清风 -
107.《正宫·醉太平》 元·钟嗣成
风流贫最好,村沙富难交。
拾灰泥补砌了旧砖窑,开一个教乞儿市学。
裹一顶半新不旧乌纱帽,穿一领半长不短黄麻罩,系一条半联不断皂环绦,做一个穷风月训导。 -
108.《泊云安下大风骤雨作柏梁体一篇》 宋·邵博
晴空赤日飞丹霞,扁舟春热汗且呀。
寒温之候无乃差,朝犹挟纩莫著纱。
祝融暴横势莫加,骤将炎赫移韶华。
东皇游冶穷豪奢,未终节序还其家。 -
109.《寿李参政壁》 宋·崔与之
青年老仙紫云旄,函关西度天风高。
手携拄下五千卷,来擅一世文章豪。
玻璃江头梅欲蕾,蟆颐山麓寒方鏖。
飚车羽轮下霄汉,人以万鹤如云涛。 -
110.《临江仙 舟中》 元·梁寅
十日江程春过半,渚青新长芦芽。
李花几树间桃花。
嫩黄烟际柳,远白水边沙。
老子老来心似水,肯教愁绪如麻。
扁舟来往似仙槎。
还家今有日,那得更思家。 -
111.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
112.《游沃洲山》 宋·陈东之
我本名山人,屡作名山兴。
天台一住三十年,尽日扪萝陟云磴。
上揽四万八千太之高秋,参差明河两肩并。
下瞰三百六十度之朝暾,灭没飞烟八荒净。 -
113.《古诗》 宋·杭学士人
上书如啜卢仝茶,直论国体宁无哗。
依然茅苇纵横斜,钟山老柏休槎牙。
呜呼时事如丝麻,食肉者口徒咿哇。
鬼蜮空含射影沙,逐客令下堪呈嗟。 -
114.《过天姥岭》 宋·黄宏
天姥连天横,我过如牛脊。
乃知李谪仙,梦游言过实。
徐生亦好奇,请问刘阮迹。
安知古仙人,太平入鬼域。
妖狐花满头,媚人强求匹。
流杯饮胡麻,磊块皆沙砾。 -
115.《杂感(三首)》 明·蒋山卿
吾闻青海外,赤水西流沙。
神人生鸟翼,蓬首乱如麻。
出入乘两龙,左右臂双蛇。
中有不死药,奇丽更纷葩。 -
116.《郢州堂唱和》 宋·李褒
不离雉堞似山家,消得诗翁著意夸。
水界葱芊成畎浍,天将平远入烟霞。
沙禽暂落分明见,村径相通取次斜。
且莫向南舒望眼,尘埃闤闠事如麻。 -
117.《寿胡运使》 宋·刘阆风
青原连峰郁嵯峨,中产瑞石如金螺。
清淑之气孕秀多,蜿蟺礴无偏颇。
间世人杰文星罗,六一鸣道继雄轲。
忠简名节森聱牙,乃孙所学能传家。 -
118.《白马金砂洞》 宋·释居简
准拟朝餐洞口霞,更穷泓碧涨桃花。
可曾石罅潴成玉,多是金边拣得沙。
符说有灵寻汉篆,人因鉴止见胡麻。
依稀似入天台路,不属刘家怀阮家。 -
119.《颂古四十五首》 宋·释如珙
曲设多方验作家,有谁亲见老玄沙。
耳聋口哑眼睛瞎,五浊众生数似麻。 -
120.《勘灾》 宋·王梦雷
散吏驰驱踏旱邱,沙尘泥土掩双眸。
山中树木减颜色,涧畔泉源绝细流。
处处桑麻增太息,家家老幼哭无收。
下官虽有忧民泪,一担难肩万姓忧。