-
41.《双黄鹄歌送别(时为节度判官,在凉州作)》 唐·王维
天路来兮双黄鹄,云上飞兮水上宿,抚翼和鸣整羽族。
不得已,忽分飞,家在玉京朝紫微,主人临水送将归。
悲笳嘹唳垂舞衣,宾欲散兮复相依。
几往返兮极浦, -
42.《黄鹤楼/登黄鹤楼》 唐·崔颢
昔人已乘黄鹤去,此地空余黄鹤楼。
黄鹤一去不复返,白云千载空悠悠。
晴川历历汉阳树,芳草萋萋鹦鹉洲。
日暮乡关何处是?烟波江上使人愁。 -
43.《野田黄雀行》 唐·储光羲
啧啧野田雀,不知躯体微。
闲穿深蒿里,争食复争飞。
穷老一颓舍,枣多桑树稀。
无枣犹可食,无桑何以衣。
萧条空仓暮,相引时来归。
斜路岂不捷,渚田岂不肥。
水长路且坏,恻恻与心违。 -
44.《夜到洛口入黄河》 唐·储光羲
河洲多青草,朝暮增客愁。
客愁惜朝暮,枉渚暂停舟。
中宵大川静,解缆逐归流。
浦溆既清旷,沿洄非阻修。
登舻望落月,击汰悲新秋。
倘遇乘槎客,永言星汉游。 -
45.《武陵龙兴观黄道士房问易因题》 唐·王昌龄
斋心问易太阳宫,八卦真形一气中。
仙老言馀鹤飞去,玉清坛上雨濛濛。 -
46.《武陵开元观黄炼师院三首》 唐·王昌龄
松间白发黄尊师,童子烧香禹步时。
欲访桃源入溪路,忽闻鸡犬使人疑。
先贤盛说桃花源,尘忝何堪武陵郡。
闻道秦时避地人,至今不与人通问。
山观空虚清静门,从官役吏扰尘喧。
暂因问俗到真境,便欲投诚依道源。 -
47.《题大理黄主簿湖上高斋》 唐·刘长卿
闭门湖水畔,自与白鸥亲。
竟日窗中岫,终年林下人。
俗轻儒服弊,家厌法官贫。
多雨茅檐夜,空洲草径春。
桃源君莫爱,且作汉朝臣。 -
48.《九日岳阳待黄遂、张涣》 唐·刘长卿
别君颇已久,离念与时积。
楚水空浮烟,江楼望归客。
徘徊正伫想,仿佛如暂觌。
心目徒自亲,风波尚相隔。 -
49.《登水门楼,见亡友张贞期题望黄河诗,因以感兴》 唐·崔曙
吾友东南美,昔闻登此楼。
人随川上逝,书向壁中留。
严子好真隐,谢公耽远游。
清风初作颂,暇日复销忧。 -
50.《与黄侍御北津泛舟》 唐·孟浩然
津无蛟龙患,日夕常安流。
本欲避骢马,何如同鹢舟。
岂伊今日幸,曾是昔年游。
莫奏琴中鹤,且随波上鸥。
堤缘九里郭,山面百城楼。
自顾躬耕者,才非管乐俦。
闻君荐草泽,从此泛沧洲。 -
51.《野田黄雀行》 唐·李白
游莫逐炎洲翠,栖莫近吴宫燕。
吴宫火起焚巢窠,炎洲逐翠遭网罗。
萧条两翅蓬蒿下,纵有鹰鹯奈若何。 -
52.《黄葛篇》 唐·李白
黄葛生洛溪,黄花自绵幂。
青烟蔓长条,缭绕几百尺。
闺人费素手,采缉作絺绤。
缝为绝国衣,远寄日南客。
苍梧大火落,暑服莫轻掷。
此物虽过时,是妾手中迹。 -
53.《君马黄》 唐·李白
君马黄,我马白。
马色虽不同,人心本无隔。
共作游冶盘,双行洛阳陌。
长剑既照曜,高冠何赩赫。
各有千金裘,俱为五侯客。
猛虎落陷阱,壮夫时屈厄。
相知在急难,独好亦何益。 -
54.《赠韦侍御黄裳二首》 唐·李白
太华生长松,亭亭凌霜雪。
天与百尺高,岂为微飙折?
桃李卖阳艳,路人行且迷。
春光扫地尽,碧叶成黄泥。 -
55.《赠黄山胡公求白鹇》 唐·李白
请以双白璧,买君双白鹇。
白鹇白如锦,白雪耻容颜。
照影玉潭里,刷毛琪树间。
夜栖寒月静,朝步落花闲。
我愿得此鸟,玩之坐碧山。
胡公能辍赠,笼寄野人还。 -
56.《下寻阳城泛彭蠡,寄黄判官》 唐·李白
浪动灌婴井,寻阳江上风。
开帆入天镜,直向彭湖东。
落景转疏雨,晴云散远空。
名山发佳兴,清赏亦何穷。
石镜挂遥月,香炉灭彩虹。
相思俱对此,举目与君同。 -
57.《黄鹤楼送孟浩然之广陵》 唐·李白
故人西辞黄鹤楼,烟花三月下扬州。
孤帆远影碧空尽,唯见长江天际流。
(唯 通:惟) -
58.《送温处士归黄山白鹅峰旧居》 唐·李白
黄山四千仞,三十二莲峰。
丹崖夹石柱,菡萏金芙蓉。
伊昔升绝顶,下窥天目松。
仙人炼玉处,羽化留馀踪。 -
59.《登黄山凌歊台送族弟溧阳尉济充泛舟赴华阴(得齐字)》 唐·李白
鸾乃凤之族,翱翔紫云霓。
文章辉五色,双在琼树栖。
一朝各飞去,凤与鸾俱啼。
炎赫五月中,朱曦烁河堤。 -
60.《醉后答丁十八以诗讥余捶碎黄鹤楼(此诗杨慎云是伪作)》 唐·李白
黄鹤高楼已捶碎,黄鹤仙人无所依。
黄鹤上天诉玉帝,却放黄鹤江南归。
神明太守再雕饰,新图粉壁还芳菲。