-
201.《酬令裕见寄之什》 宋·李吕
伯才不鼓琴,良为知音撤。
渊明琴无弦,荆扉昼常闭。
吾道传沧洲,初不待识别。
叔孙志谐俗,礼乐用绵蕝。 -
202.《赋意未畅复拾前韵之余者作广坐隐辞》 宋·戴表元
我作坐隐辞,客来问我坐隐方。
开门进客还复坐,为客历落言其详。
隐朝市,我不能冲尘冒暑走遑遑。
隐江湖,我不能披蓑戴笠操舟航。 -
203.《题柯德阳埽尘斋》 宋·方回
尧舜上圣姿,犹以学为事。
矧伊匪生知,不学知不致。
可学而不学,是谓自暴弃。
俯首就佔毕,又患学不至。 -
204.《题愍孝庙次王龟龄韵》 宋·喻良能
曹娥卓行传丰碑,越人往往贵女儿。
建炎蔡氏有孝子,事比孝子尤环奇。
自从结发读书史,倜傥不受靮与羁。
乃翁诖误落囹圄,疚心疾首泣以悲。 -
205.《南阳道中作》 唐·张九龄
登郢属岁阴,及宛懵所适。
复闻东汉主,遗此南都迹。
佳气蔼厥初,霸图纷在昔。
兹邦称贵近,与世尝薰赫。 -
206.《巡属县道中作》 唐·张九龄
春令夙所奉,驾言遵此行。
途中却郡掾,林下招村氓。
至邑无纷剧,来人但欢迎。
岂伊念邦政,尔实在时清。 -
207.《杂体五首》 唐·韦应物
沉沉匣中镜,为此尘垢蚀。
辉光何所如,月在云中黑。
南金既雕错,鞶带共辉饰。
空存鉴物名,坐使妍蚩惑。 -
208.《游烂柯山》 唐·谢勮
独凌清景出,下视众山中。
云日遥相对,川原无不通。
自致高标末,何心待驭风。
宛演横半规,穹崇翠微上。 -
209.《和牛相公南溪醉歌见寄》 唐·刘禹锡
脱屣将相守冲谦,唯于山水独不廉。
枕伊背洛得胜地,鸣皋少室来轩檐。
相形面势默指画,言下变化随顾瞻。 -
210.《寄吴士矩端公五十韵(此后并江陵士曹时作)》 唐·元稹
昔在凤翔日,十岁即相识。
未有好文章,逢人赏颜色。
可怜何郎面,二十才冠饰。
短发予近梳,罗衫紫蝉翼。 -
211.《解秋十首》 唐·元稹
清晨颒寒水,动摇襟袖轻。
翳翳林上叶,不知秋暗生。
回悲镜中发,华白三四茎。
岂无满头黑,念此衰已萌。 -
212.《观稼》 唐·白居易
世役不我牵,身心常自若。
晚出看田亩,闲行旁村落。
累累绕场稼,啧啧群飞雀。
年丰岂独人,禽鸟声亦乐。 -
213.《夜雨有念》 唐·白居易
以道治心气,终岁得晏然。
何乃戚戚意,忽来风雨天。
既非慕荣显,又不恤饥寒。
胡为悄不乐,抱膝残灯前。 -
214.《登紫霄峰赠黄仙师》 唐·杨衡
紫霄不可涉,灵峰信穹崇。
下有琼树枝,上有翠发翁。
鸡鸣秋汉侧,日出红霞中。
璨璨真仙子,执旄为侍童。 -
215.《赠苗端公二首》 唐·薛能
繁总近何如,君才必有馀。
身欢步兵酒,吏写鲁连书。
坐默闻鼙吹,庭班见雪初。
沉碑若果去,一为访邻居。 -
216.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
217.《鸱枭》 唐·苏拯
为害未为害,其如污物类。
斯言之一玷,流传极天地。
良木不得栖,清波不得戏。
曾戏水堪疑,曾栖树终弃。 -
218.《远游联句》 唐·韩愈
别肠车轮转,一日一万周。
——孟郊
离思春冰泮,烂漫不可收。
——韩愈 -
219.《答韦山人隐起龙文药瓢歌》 唐·皎然
野人药瓢天下绝,全如浑金割如月。
彪炳文章智使然,生成在我不在天。
若言有物不由物,何意中虚道性全。 -
220.《渚宫莫问诗一十五首》 唐·齐己
莫问疏人事,王侯已任伊。
不妨随野性,还似在山时。
静入无声乐,狂抛正律诗。
自为仍自爱,清净里寻思。