-
101.《西江月·一点阳生坎殿》 元·刘志渊
一点阳生坎殿。
两弦风阵冲天。
三关顶化液**。
四象真砂始变。
五彩霞生鼎灿。
六神和畅绵绵。
七星司用总安然。
八面玲珑体现。 -
102.《宣静三台 呜鹤余音卷一》 元·牛真人
自小飘蓬,身心落魄,云游多在山东。
世间事,看破浑是假,想荣华犹似梦中。
盖个庵儿,隈山靠水,栽松种竹成林。
炕暖窗明,乐清闲、胜竞利名。 -
103.《满庭芳·在俗修真》 元·王*
在俗修真,居尘出世,当以悟性为先。
处心清静,常守定中禅。
见素少思寡欲,忘人我、随分安然。
行藏处,潇潇洒洒,渴饮倦来眠。 -
104.《诗一首》 宋·孙仅
閒如云鹤散如仙,逸士声名处处传。
诗自会来轻物象,道从高后小林泉。
谋身只置煎茶鼎,积货惟收卖药钱。
见说新居更幽僻,为忧徵诏到门前。 -
105.《汉武》 宋·刘筠
汉武高台切绛河,半涵非雾郁嵯峨。
桑田欲看他年变,瓠子先成此日歌。
夏鼎几迁空象物,秦桥未就已沉波。
相如作赋徒能讽,却助飘飘逸气多。 -
106.《过金陵谒吴大帝庙》 宋·袁陟
人苦曹瞒虐,天悲驻禄终。
山河分鼎峙,气象发江东。
一旦墟京洛,弥年豢幼冲。
炎精竟灰烬,紫盖出艨艟。 -
107.《山行》 宋·罗与之
旆旆黄茆泼眼明,荒郊尽日绝人行。
谁知气象萧条处,剩有山川可鼎烹。 -
108.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
109.《上丞相寿》 宋·戴栩
人统开璿历,台符焕紫躔。
数如环复始,天与寿无边。
麟阁精神异,龙舆宠数专。
先朝称旧弼,潞国最长年。 -
110.《题三易备遗》 宋·葛寅炎
谁凿混沌窍,龙马出澄渊。
笃生羲文圣,立极先后天。
三三羑所演,两两山之连。
不假人安排,自有天浑全。 -
111.《观傩》 宋·刘镗
寒云岑岑天四阴。
画堂烛影红帘深。
鼓声渊渊管声脆,鬼神变化供剧戏。
金洼玉注始淙潺,眼前倏已非人间。 -
112.《梅林分韵赋诗得下字》 宋·施晋卿
郊原宿雨馀,雪重云垂野。
春信初动摇,欲往岂无驾。
使君早着鞭,问路逢耕者。
深寻烟雨村,共作诗酒社。 -
113.《李璮归国》 宋·宋理宗
九扶汉鼎赖元动,泰道宏开万象新。
声塈南郊方慕义,恩渐东海悉来臣。
凯书已奏三边捷,庙算全消万里尘。
坐致太平今日事,中兴宝运喜环循。 -
114.《赠肖岩》 宋·王遂
曾因肖象下箕星,梦寐犹应右武丁。
顾我本非钟鼎相,不应端笏侍天庭。 -
115.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
116.《游山门呈知府大卿》 宋·姚辟
春风到宛陵,太守遇康乐。
隐几坐高斋,清风媚林壑。
语我诸峰峦,道人古棲吒。
幽潜远江汉,秀耸类衡霍。 -
117.《题光华亭》 宋·叶簵
画栋朱帘势翼然,鼎新气象冠山川。
鹅黄杨柳浮春晚,鸭绿烟波送客船。
轮奂不妨农事日,风光好近麦秋天。
佐君治简有余暇,杯酒人教尽日传。 -
118.《赠刘草窗三十韵》 明·杜琼
河图一画人文现,书画已在羲皇时。
鸟迹科斗又继作,象形取义日以孳。
肖形求贤在商世,书画从兹分两歧。
秦汉画工可指数,笔迹已远不可追。 -
119.《赠刘草窗三十韵》 明·杜琼
河图一画人文现,书画已在羲皇时。
鸟迹科斗又继作,象形取义日以孳。
肖形求贤在商世,书画从兹分两歧。
秦汉画工可指数,笔迹已远不可追。 -
120.《紫陌行》 明·韩上桂
圣朝明日丽中天,汉代祥云接御烟。
百二关河开锦绣,三千龙虎护幽燕。
幽燕士女多婉娈,洛渭风尘同眷恋。
但学吹箫驾碧空,岂惜鸣銮买歌扇。