-
61.《山居作报书竟夜有感戏成》 宋·岳珂
山居逾五旬,天以厌烦故。
谁持故人书,剥啄扣我户。
奁篚旅庭砌,缸罂列{左木右呈}庑。
启缄读风檐,盈幅字如缕。 -
62.《沥鼻峡》 宋·阳枋
双穴流流清泉,古来名有自。
至今存一息,呼吸竅万类。
山以泉为津,石以穴为鼻。
无形本圹天,有质著平地。 -
63.《和乘雪游山韵》 宋·王柏
肃然穷巷冻堆堆,高卧袁生梦正回。
拥鼻微吟烧榾柮,茅柴也荐两三杯。 -
64.《山中》 宋·方岳
解缨聊复濯沧浪,晞发松阴藓石床。
有味是贫琳馆俸,无功於懒玉函方。
自参老子鼻端白,未羡诸公腰下黄。
蔗境渐佳惟习静,笔床茶灶并荒唐。 -
65.《用梅山醉中韵三首》 宋·陈著
满世杨花桃李妆,自家采采芷兰香。
无从捉鼻如安石,相与齐眉有孟光。 -
66.《和方大山寄韵》 宋·何梦桂
老去庄陵一钓竿,钓鱼犹胜乞粗官。
十年事业閒中过,千载功名死后看。
往事危枰休下着,交情枯木独知寒。
相逢一笑双蓬鬓,还倩何人斲鼻端。 -
67.《寄西山》 宋·华岳
姓名久不到西山,觅便无风鼻谩酸。
天堑有花春堰急,地炉无火夜堂寒。
青灯昔记对床卧,白发今羞把镜看。
见说北归常有雁,一书无惜报平安。 -
68.《寻桂南山至崇寿院因往灵三首》 宋·张镃
迎客山僧未下廊,好风吹鼻便生狂。
莫疑佛宇清芬烈,檐蔔曼殊共借香。 -
69.《挽平山菊涧》 宋·陈普
细细香鼻孔,寥希古已然。
相逢言尚古,话久许知天。
太极有形外,几宵灯火前。
示人犹不敢,何见遽刊传。 -
70.《寄题吕常山平章锦绣香中》 宋·方回
修善过如修亭馆,种德高于种花木。
四时芳菲人不知,蜂犹有鼻蝶有目。
公心一寸春万字,好事如麻不计斛。
将相富贵世不少,钟鸣夜行鼎折足。 -
71.《芝山智默长老请赞密庵先师》 宋·释崇岳
击石火里穿辽天鼻孔,妙转机前打凤罗龙。
正法眼,瞎驴边。
灭却被沙盆,扶临济正宗。
门庭峭峻,孰敢当锋,铁壁银山一线通。 -
72.《出山相赞》 宋·释法薰
未出山时,四方风悄悄。
才出山来,平地洪波涌。
个般丑举止,邈得将何用。
也好长时展起,随分爇三钱兜楼香,薰他鼻孔。 -
73.《放山室送芳上人见净慈偃溪和尚》 宋·释绍昙
南山鳖鼻虽无毒,触著依前解丧身。
不信当头揩痒看,浑钢底也没全人。 -
74.《贺洪锦溪出世雁山能仁1》 宋·释绍昙
诸方口里水漉漉,一滴何如龙鼻头。
涨起春溪新濯锦,触崖翻瀑浪花浮。 -
75.《贺洪锦溪出世雁山能仁2》 宋·释绍昙
冷泉二月雷惊蛰,烧尾金鳞化作龙。
拖去鼻头涓滴水,洗清雁宕几千峰。 -
76.《曹山榘长老请赞》 宋·释师范
头圆象天,足方象地。
耳朵闻声,鼻孔出气。
马驹踏杀天下人,瞎驴不受灵山记。 -
77.《山中吟》 宋·释文珦
自为山中归,屡见岁华易。
不问眉间黄,唯观鼻端白。
水石尽成趣,渔樵或争席。
尘世未归人,营营复何益。 -
78.《善禅人登径山侍痴绝》 宋·释心月
三年共住不相识,眉目横分鼻修直。
狭路逢渠何所之,欲上凌霄峰顶立。
凌霄一峰插天高,余峰起伏皆儿曹。
我曾眺目察秋毫,三千刹海空劳劳。 -
79.《雨余草树间羽虫乱鸣山斋晚酌朋辈已散听之不》 宋·舒岳祥
秋虫不用喙,动羽哀更清。
夜长不肯默,我眠渠自鸣。
我则异於是,鼻息为雷声。
止作不以力,大音自天成。
鼻吼耳不知,此乐尤难名。 -
80.《还自伊山过金城宿觉慧寺赠始宁禅师》 宋·王洋
家山三百里,处处逐流水。
舟行鉴影中,尘埃不须洗。
人言田间苦,我言田舍好。
浊醪三两杯,沈忧积如扫。