-
101.《击壤图》 宋·刘克庄
昔闻华胥与净土,道释寓言非目睹。
此图物色皆华人,太平气象在里许。
竞披野服装束俭,旋泻薄醪盆盎古。
小姑丘嫂丑骇人,襁儿于背行伛偻。 -
102.《酬李唐臣赠山水短轴》 宋·晁补之
大山宫,小山霍,欲识山高观石脚。
大波为澜,小波为沦,欲知水深观水津。
营丘于此意独亲,杜侯所与复有人。
不见李侯今五载,苦向营丘有余态。 -
103.《赠王顺之歌》 宋·晁补之
王郎见若不胜衣,眇然儒者未有奇。
我知王郎有奇处,议论涛海拏蛟螭。
由周而来逮五季,故事本朝能尽知。
不惟知之业有用,斟酌成败中无疑。 -
104.《自山中归至登封遂讽高宰令取峻极中院厨前石》 宋·李廌
吴砧已碎乐生论,京江昔沈瘗鹤铭。
半裁紫阳立砆石,考击化度求金籯。
乃知金石有厄会,名碑旧叠长安城。
顷年醴泉有贤令,政誉蔼蔼多流馨。 -
105.《寄题吴汉英玩芳亭》 宋·楼钥
吴侯奕奕天分高,历记万卷无差毫。
青云垂上忽归去,年来益收湖海豪。
志同三闾时则异,玩此芳物亭之臯。
视彼憔悴亦何苦,鼻间栩栩忘郁陶。 -
106.《林和叔侍郎龟潭庄》 宋·楼钥
顷年曾记游花谿,宗枢潭府谿之湄。
徘徊其上叹秀爽,宜有英才瑞明时。
岩岩林公天与奇,劲气不为金石移。
少以六义鸣上庠,游宦所至英声驰。 -
107.《赠实老》 宋·徐照
夏高头半白,不肯住招提。
汲井篱花落,挂衣巢鸟啼。
林间曾有约,世上尽如迷。
却把南华卷,从人论物齐。 -
108.《摸鱼子 赋玉簪,用明初韵》 元·许有壬
笑人间衮*何物,此花良贵天与。
倚阑瘦立亭亭玉,刻画一生清苦。
人有语。
道不出蓝田,岂是真才具。 -
109.《摸鱼子 赋玉簪,用明初韵》 元·许有壬
笑人间衮*何物,此花良贵天与。
倚阑瘦立亭亭玉,刻画一生清苦。
人有语。
道不出蓝田,岂是真才具。 -
110.《赠道士张易》 宋·张镃
道人生长清淮西,地荒战血孤鬼啼。
饱知浊世一朝菌,摆落羁馽全天倪。
穿霞踏月半区宇,山水名胜随攀跻。
我来欣逢大条左,握手便许论刀圭。 -
111.《和枢上人韵》 宋·陈宓
禅心独理灯无尽,曲论怀私物不齐。
拱木已严千岁冢,狂澜难决万金堤。
古今蔽显神功相,天地韬藏裕眼迷。
会看清风明月夕,云间端有鹤来栖。 -
112.《赋意未畅复拾前韵之余者作广坐隐辞》 宋·戴表元
我作坐隐辞,客来问我坐隐方。
开门进客还复坐,为客历落言其详。
隐朝市,我不能冲尘冒暑走遑遑。
隐江湖,我不能披蓑戴笠操舟航。 -
113.《丹青歌赠王春阳用其神丹歌韵》 宋·方回
世上若无钟子期,破琴勿为俗子嗤。
人间亦有王昭君,奈何众女嫉蛾眉。
我粗能诗子能画,笔力岂不山可移。
希声绝色识者少,妾妇嗃嗃仍嘻嘻。 -
114.《閒居多暇追叙旧游成一百十韵》 宋·释文珦
予生驽且钝,良御谩加鞭。
蹇步常居后,长途靡克前。
於焉辞里塾,竟尔向林泉。
鲁诰方擩哜,真乘又赜研。 -
115.《寄题赵贯道后乐亭》 宋·杨时
业祠有狐鸣,群雏满东州。
彬彬齐鲁郊,不复论轲丘。
鼓刀贩缯翁,衮衮封公侯。
风流日凋弊,世久俗益偷。