-
81.《醉蓬莱》 宋·吕渭老
任落梅铺缀,雁齿斜桥,裙腰芳草。
闲伴游丝,过晓园庭沼。
厮近清明,雨晴风软,称少年寻讨。
碧缕墙头,红云水面,柳堤花岛。 -
82.《渔家傲》 宋·王之道
爵齿俱尊惟此老。
诗词笔力谁能到。
奇字古文仍笃好。
须信道。
如公宁复忧才少。
剩费黄金应买笑。
穷通得丧都忘了。
坐对瑶觞看舞妙。
携窈窕。
南窗聊得渊明傲。 -
83.《鹧鸪天》 宋·吕胜己
日日楼心与画眉。
松分蝉翅黛云低。
象牙白齿双梳子,驼骨红纹小棹蓖。
朝暮宴,浅深杯。
更阑生怕下楼梯。
徐娘怪我今疏懒,不及卢郎年少时。 -
84.《水调歌头(元日投宿博山寺,见者惊叹其老)》 宋·辛弃疾
头白齿牙缺,君勿笑衰翁。
无穷天地今古,人在四之中。
臭腐神奇俱尽,贵贱贤愚等耳,造物也儿童。
老佛更堪笑,谈妙说虚空。 -
85.《贺新郎(六用韵·叙谪仙为宫教兄寿)》 宋·刘克庄
鹏赋年犹少(初为大鹏遇希有鸟赋,后悔少作改为大鹏赋)
。
晚飘蓬、夜郎秋浦,渔歌猿啸(“猿啸风中断,渔歌月下闻”见太白诗)
。
骏马名姬俱散去,参透南华微妙。
敛万丈、光芒迥照。 -
86.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
87.《念奴娇》 宋·刘辰翁
枯寒生晚,复何似、张绪少年时意。
薄命不逢何至此,满眼啼妆龋齿。
城是城非,年来年去,万八千能几。
半痴半了,更痴儿计孙计。 -
88.《念奴娇(和臞山用槐城韵见寿)》 宋·刘辰翁
沧洲一叶,待借君、回我炉亭春意。
突兀灵光无立壁,八面江风寒齿。
响D93B廓深,笼门槛赤,数月今才几。
千年未论,岂无数十年计。 -
89.《金缕曲(古岩取后村和韵示余,如韵答之)》 宋·刘辰翁
一笑披衣起。
笑昨宵、东风似梦,韩张卢李。
白发红云溪上叟,不记儿孙年齿。
但回首、秦亡汉驶。 -
90.《风入松(与王彦常游会仙亭)》 宋·张炎
爱闲能有几人来。
松下独徘徊。
清虚冷淡神仙事,笑名场、多少尘埃。
漱齿石边危坐,洗心易里舒怀。 -
91.《酹江月(石头城)》 宋·杜旟
江山如此,是天开万古,东南王气。
一自髯孙横短策,坐使英雄鹊起。
玉树声消,金莲影散,多少伤心事。
千年辽鹤,并疑城郭非是。 -
92.《酹江月(石头城)》 宋·杜旟
江山如此,是天开万古,东南王气。
一自髯孙横短策,坐使英雄鹊起。
玉树声消,金莲影散,多少伤心事。
千年辽鹤,并疑城郭非是。 -
93.《沁园春(庆友人陈碧山)》 宋·卓田
才大文豪,朱有暗里,今须点头。
奈兰宫一跌,槐黄时候。
银袍逐浪,韦带随流。
过尽鹤书,阅周鹗表,必竟都无名字留。 -
94.《圆圆曲》 清·吴伟业
鼎湖当日弃人间,破敌收京下玉关。
恸哭六军俱缟素,冲冠一怒为红颜。
红颜流落非吾恋,逆贼天亡自荒宴。
电扫黄巾定黑山,哭罢君亲再相见。 -
95.《绮怀十六首》 清·黄景仁
楚楚腰肢掌上轻,得人怜处最分明。
千围步障难藏艳,百合葳蕤不锁情。
朱鸟窗前眉欲语,紫姑乩畔目将成。
玉钩初放钗初堕,第一销魂是此声。 -
96.《荆轲刺秦王》 两汉·刘向 编
秦将王翦破赵,虏赵王,尽收其地,进兵北略地,至燕南界。
太子丹恐惧,乃请荆卿曰:“秦兵旦暮渡易水,则虽欲长侍足下,岂可得哉?”荆卿曰:“微太子言,臣愿得谒之。
今行而无信,则秦未可亲也。
夫今樊将军,秦王购之金千斤,邑万家。 -
97.《师说》 唐·韩愈
古之学者必有师。
师者,所以传道受业解惑也。
人非生而知之者,孰能无惑?惑而不从师,其为惑也,终不解矣。
生乎吾前,其闻道也固先乎吾,吾从而师之;生乎吾后,其闻道也亦先乎吾,吾从而师之。 -
98.《进学解》 唐·韩愈
国子先生晨入太学,招诸生立馆下,诲之曰:“业精于勤,荒于嬉;行成于思,毁于随。
方今圣贤相逢,治具毕张。
拔去凶邪,登崇畯良。
占小善者率以录,名一艺者无不庸。 -
99.《臧僖伯谏观鱼》 先秦·左丘明
春,公将如棠观鱼者。
臧僖伯谏曰:“凡物不足以讲大事,其材不足以备器用,则君不举焉。
君将纳民于轨物者也。
故讲事以度轨量,谓之‘轨’;取材以章物采,谓之‘物’。 -
100.《虞师晋师灭夏阳》 先秦·谷梁赤
非国而曰灭,重夏阳也。
虞无师,其曰师,何也?以其先晋,不可以不言师也。
其先晋何也?为主乎灭夏阳也。
夏阳者,虞、虢之塞邑也。