-
101.《道一大尹存之学士庭美学士简于圣明》 唐·杜牧
自致霄汉皆与舍弟昔年还往牧支离穷
悴窃于一麾书美歌诗兼自言志因成长
句四韵呈上三君子
九金神鼎重丘山,五玉诸侯杂佩环。 -
102.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
103.《病退》 宋·陆游
病退身仍健,春回日渐长。
神诃金鼎药,龙出玉函方。
美睡三竿日,安禅半篆香。
残年已如许,幸复起膏肓。 -
104.《示村医》 宋·陆游
玉函肘後了无功,每寓奇方啸傲中。
衫袖翫橙清鼻观,枕囊贮菊愈头风。
新诗吟罢愁如洗,好景逢来病欲空。
却羡龙锺布裘客,埭西卖药到村东。 -
105.《寄题周元吉湖北漕司志功堂》 宋·杨万里
周郎昨赞元戎幕,夜眺秦川登剑阁。
函关不用一丸泥,谈笑生风扫河洛。
君王尺一唤渠回,贮之凤阁与鸾台。
不赞元戎赞丞相,笔补造化裨盐梅。 -
106.《过卫真太清宫追怀章圣皇帝游幸之盛小臣斐然》 宋·张耒
凤历开三叶,中原正偃兵。
端居思道妙,顺动展精神。
函谷传经后,涡阳旧宅新。
龙蟠泉不竭,丹养桧长生。 -
107.《登高》 宋·张耒
怀不展兮居无聊,默谇语兮浩长谣。
写我心兮登彼高,陟万仞兮扪九霄。
命清风兮披浮云,瞰四荒兮视天垠。
大海荡潏兮潜龙鲲,吐吞日月兮制明昏。 -
108.《次韵子瞻书黄庭经尾付蹇道士》 宋·黄庭坚
琅函绛简蕊珠篇,寸田尺宅可蕲仙。
高真接手玉宸前,女丁来谒粲六妍。
金龠闭欲形完坚,万物荡尽正秋天。
使形如是何尘缘,苏李笔墨妙自然。 -
109.《滕子京以真籙相示因以赠之》 宋·范仲淹
泰山采芝人,吏隐清淮滨。
金函秘实籙,奉之如高真。
谓子有仙志,兴言一相示。
叩头鸣天鼓,玉书粲然异。 -
110.《依韵和许待制病起偶书》 宋·梅尧臣
桐柳阴阴翠色参,幔房深邃静於岩。
疾疑不是因蛇影,方秘曾传白玉函。
炼蜜有时蜂竞至,坠膻无数蚁来衔。
女奚困触屏风响,林鸟饥寻橐木鹐。 -
111.《姑苏杂咏 洞庭山》 明·高启
朝登西岩望太湖,青天在水飞云孤。
洞庭缥缈两峰出,正似碧海浮方壶。
尝闻此山古灵壤,蛇虎绝迹欢樵夫。
涛声半夜恐魂梦,石气五月寒肌肤。 -
112.《妫蜼子歌为王宗常赋》 明·高启
妫蜼子,乃是轩辕之裔,虞鳏之孙。
混沌既死一万季,独抱大存,窃伏在草野,冥心究皇坟。
蚤逢三光五岳之气、乍分裂,天狼下地舐血流浑浑。
鹿走秦中原,蛇斗郑国门。 -
113.《穆陵行》 明·高启
楼船载国沉海水,金槌昼入三泉里。
空中玉马不闻嘶,日落寝园秋色起。
鱼灯夜灭随户开,弓剑已出空幽台。
髡胡暗识宝气尽,六陵松柏悲风来。 -
114.《再用丰字韵对雪呈圆机》 宋·晁说之
乐只康州得娄丰,鼓箫欣喜有池龙。
鱼由米穴多争出,泥在函关广费封。
镇玉无时非北渚,磨圭在处是南容。
胡然最爱田畴事,即日归休学老农。 -
115.《杂兴》 宋·刘克庄
昔事先皇帝,弱羽参高翰。
对扬乏鲠论,狂疏犯龙颜。
台简凛霜凝,圣度如天宽。
赦于碓磨中,驱之原隰间。 -
116.《又和六首》 宋·刘克庄
薰蔷薇水启函封,妙语端能破闷悰。
自请把麾行雅志,渠能腰扇障羞容。
居然雄狡伏麟凤,何止杰魁如虎龙。
致了丰年归未晚,西来诏墨似鸦浓。 -
117.《题赵检察贽卷》 宋·刘克庄
福唐少尹平生友,函送王孙一卷诗。
始信人间有龙种,又疑天上下麟儿。
月须玉斧修成后,仙待金丹炼熟时。
不是樗翁心有窍,镜中添雪到须眉。 -
118.《信庵丞相为余作墨梅二轴谢以小诗》 宋·刘克庄
天畀村翁一段奇,发函虹气贯茅茨。
肯移金鼎调元手,为作玉龙檠雪枝。
绝艳从教百花妒,秘藏莫遣六丁知。
信庵丞相亲分付,麽去花光与补之。 -
119.《赠日新禅师》 宋·文同
嶕峣祝融峰,窈窱懒瓒岩。
师也西南人,尝居彼巉巉。
十年不下山,烟云烂衣衫。
借问尔何为,法味见愈馋。 -
120.《闻葛工部写华严经成随喜赋诗》 宋·陈与义
如来性海深复深,著书与世湔蓬心。
画沙累土皆佛事,况乃一字能千金。
老郎居尘念不起,法中龙象人师子。
前身智永心了然,结习未空犹寄此。