-
1.《秋夜与子充论文退而赋诗一首因简子充并寄胡》 明·宋濂
太虚之气随物形,天声地声由此生。
小或簸荡吼河海,大将触搏流风霆。
天轮胶戾神鬼战,地轴挺拔蛟龙争。
圈臼洼污各异奏,彯沙礜石咸齐鸣。 -
2.《题文山上巳诗》 明·解缙
崖山云寒海舟覆,六载孤臣老燕狱。
东风杜宇三月三,五陵望断春芜绿。
墨花皇皇五十六,写出江南愁万斛。
当时下笔眼如虎,日落天低鬼神哭。 -
3.《满月山龙见》 宋·蒋粹翁
千载圣人闽海出,喜看龙亦马腾骧。
首县鱼目星光璨,脊散虎文金线长。
道统再傅天有意,素王重见世应康。
惜哉灵物山中失,漠漠烟林使我伤。 -
4.《赞历代天师·第二十三代讳季文字仲归》 宋·白玉蟾
玉盂祝水起波云,笔下雷声泣鬼神。
龙虎山前山后间,先生活尽几多人。 -
5.《岑使君牧襄阳受代还朝某同赵德麟谢公定潘仲》 宋·李廌
使臣抚南夏,万夫久以望。
道粹韵宇胜,德满声誉香。
炳然龙虎文,瑑此金玉相。
笑谈府中居,无为民自康。 -
6.《天马歌》 唐·李白
天马来出月支窟,背为虎文龙翼骨。
嘶青云,振绿发,兰筋权奇走灭没。
腾昆仑,历西极,四足无一蹶。
鸡鸣刷燕晡秣越,神行电迈蹑慌惚。 -
7.《永王东巡歌十一首》 唐·李白
永王正月东出师,天子遥分龙虎旗。
楼船一举风波静,江汉翻为燕鹜池。
三川北虏乱如麻,四海南奔似永嘉。
但用东山谢安石,为君谈笑净胡沙。 -
8.《北风行》 唐·李白
烛龙栖寒门,光曜犹旦开。
日月照之何不及此?惟有北风号怒天上来。
燕山雪花大如席,片片吹落轩辕台。
幽州思妇十二月,停歌罢笑双蛾摧。 -
9.《敲爻歌》 唐·吕岩
汉终唐国飘蓬客,所以敲爻不可测。
纵横逆顺没遮栏,静则无为动是色。
也饮酒,也食肉,守定胭花断淫欲。 -
10.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。