-
61.《九日落星山登高》 唐·徐铉
秋暮天高稻穟成,落星山上会诸宾。
黄花泛酒依流俗,白发满头思古人。
岩影晚看云出岫,湖光遥见客垂纶。
风烟不改年长度,终待林泉老此身。 -
62.《右省仆射相公垂览和诗,复贻长句,辄次来韵》 唐·徐铉
西院春归道思深,披衣闲听暝猿吟。
铺陈政事留黄阁,偃息神机在素琴。
玉柄暂时疏末座,瑶华频复惠清音。
开晴便作东山约,共赏烟霞放旷心。 -
63.《北苑侍宴杂咏诗·菊》 唐·徐铉
细丽披金彩,氛氲散远馨。
泛杯频奉赐,缘解制颓龄。 -
64.《北苑侍宴杂咏诗·风》 唐·徐铉
昨朝才解冻,今日又开花。
帝力无人识,谁知玩物华。 -
65.《北苑侍宴杂咏诗·水》 唐·徐铉
碧草垂低岸,东风起细波。
横汾从游宴,何谢到天河。 -
66.《北苑侍宴杂咏诗·松》 唐·徐铉
细韵风中远,寒青雪后浓。
繁阴堪避雨,效用待东封。 -
67.《北苑侍宴杂咏诗·竹》 唐·徐铉
劲节生宫苑,虚心奉豫游。
自然名价重,不羡渭川侯。 -
68.《纳后夕侍宴》 唐·徐铉
天上轩星正,云间湛露垂。
礼容过渭水,宴喜胜瑶池。
彩雾笼花烛,升龙肃羽仪。
君臣欢乐日,文物盛明时。 -
69.《孟君别后相续寄书,作此酬之》 唐·徐铉
多病怯烦暑,短才忧近职。
跂足北窗风,遥怀浩无极。
故人易成别,诗句空相忆。
尺素寄天涯,淦江秋水色。 -
70.《送孟宾于员外还新淦》 唐·徐铉
暂来城阙不从容,却佩银鱼隐玉峰。
双涧水边欹醉石,九仙台下听风松。
题诗翠壁称逋客,采药春畦狎老农。
野鹤乘轩云出岫,不知何日再相逢。 -
71.《右省仆射后湖亭闲宴,铉以宿直先归,赋诗留献》 唐·徐铉
湖上一阳生,虚亭启高宴。
枫林烟际出,白鸟波心见。
主人忘贵达,座客容疵贱。
独惭残照催,归宿明光殿。 -
72.《忆新淦觞池寄孟宾于员外》 唐·徐铉
往年淦水驻行轩,引得清流似月圆。
自有谿光还碧甃,不劳人力递金船。
润滋苔藓欺茵席,声入杉松当管弦。
珍重诗人频管领,莫教尘土咽潺潺。 -
73.《奉和右省仆射西亭高卧作》 唐·徐铉
院静苍苔积,庭幽怪石欹。
蝉声当槛急,虹影向檐垂。
昼漏犹怜永,丛兰未觉衰。
疏篁巢翡翠,折苇覆鸬鹚。 -
74.《和陈表用员外求酒》 唐·徐铉
暑天频雨亦频晴,帘外闲云重复轻。
珍重一壶酬绝唱,向风遥想醉吟声。 -
75.《自题山亭三首》 唐·徐铉
簪组非无累,园林未是归。
世喧长不到,何必故山薇。
小舫行乘月,高斋卧看山。
退公聊自足,争敢望长闲。
跂石仍临水,披襟复挂冠。
机心忘未得,棋局与鱼竿。 -
76.《进雪诗》 唐·徐铉
欲使新正识有年,故飘轻絮伴春还。
近看琼树笼银阙,远想瑶池带玉关。
润逐麳麰铺绿野,暖随杯酒上朱颜。
朝来花萼楼中宴,数曲赓歌雅颂间。 -
77.《春雪应制》 唐·徐铉
繁阴连曙景,瑞雪洒芳辰。
势密犹疑腊,风和始觉春。
萦林开玉蕊,飘座裛香尘。
欲识宸心悦,云谣慰兆人。 -
78.《和门下殷侍郎新茶二十韵》 唐·徐铉
暖吹入春园,新芽竞粲然。
才教鹰觜拆,未放雪花妍。
荷杖青林下,携筐旭景前。
孕灵资雨露,钟秀自山川。 -
79.《依韵和令公大王蔷薇诗》 唐·徐铉
绿树成阴后,群芳稍歇时。
谁将新濯锦,挂向最长枝。
卷箔香先入,凭栏影任移。
赏频嫌酒渴,吟苦怕霜髭。 -
80.《侍宴赋得归雁》 唐·徐铉
夜静群动息,翩翩一雁归。
清音天际远,寒影月中微。
何处云同宿,长空雪共飞。
阳和常借便,免与素心违。