“明当寄东风”的意思及全诗出处和翻译赏析

qù dōng guò shí tán shàng shí wú yì fū tóng háng xīn rán wèi yǔ yuē shī jìng shén
去冬过石潭上时吴义夫同行欣然谓予曰诗境甚

zhǎng tán yǒu lìng zī, shān lǜ nà kōng dòng.
长潭有令姿，山绿纳空洞。
xuān xuān wú wǔ líng, céng cǐ jiē fēi kòng.
轩轩吴武陵，曾此接飞鞚。
yīn qín gù wǒ xiào, shī cái bù shèng yòng.
殷勤顾我笑，诗材不胜用。
chóng lái chūn shì shēn, wù cǎi yóu cuò zōng.
重来春事深，物采尤错综。
chǔ xiǎo qiáng huái dà, xiù yì kěn shòu kòng.
褚小强怀大，秀异肯受控。
shěn yín rì yǐ zè, shí gòu cái yī zhōng.
沈吟日已昃，十彀才一中。
gù rén bào cái zǎo, zhòng xiàng rù cháo nòng.
故人抱才藻，众象入嘲弄。
jí jīn wēn shuǐ guǎn, kuāng zuò jiào xián sòng.
即今温水馆，匡坐教弦诵。
jiē zāi shí qián yǔ, shù wěi dài máng dòng.
嗟哉实前语，束苇代杗栋。
míng dāng jì dōng fēng, yān shuǐ fā qīng mèng.
明当寄东风，烟水发清梦。