“飘飘逸兴空悠扬”的意思及全诗出处和翻译赏析

hé xiè ài shān wǎn yín yùn rì wǎn yǔ kè sàn bù yīn sòng xī yáng suī hǎo bù
和谢爱山晚吟韵日晚与客散步因诵夕阳虽好不

rì luò wèi luò tiān cāng liáng, xuán yá guà bì liú yú guāng.
日落未落天沧凉，悬崖挂壁留馀光。
zǐ yān cuì wù kōng mí máng, sōu sōu dù hè sōng fēng zhǎng.
紫烟翠雾空迷茫，飕飕度壑松风长。
niú bèi duǎn dí cuī guī máng, piāo piāo yì xìng kōng yōu yáng.
牛背短笛催归忙，飘飘逸兴空悠扬。
jīn huái sǎ luò wàn lǜ wáng, xū yú báo míng shān sè cáng.
襟怀洒落万虑亡，须臾薄暝山色藏。
cháng gē hào hào xiāng jī áng, dàn yún nòng yuè wēi hūn huáng.
长歌浩浩相激昂，淡云弄月微昏黄。