“七篇真诰手亲书”的意思及全诗出处和翻译赏析

fǎng zhe jiǔ shù cháo fèi yín lèi rì jì pī jiā huì mò fēi yá shēng yì gòng qī
昉著灸数朝废吟累日继披佳会莫菲睚声亦贡七

jiāo péng xiāng wèn xìng hé rú, bù yuàn jiā cái yǒu xiàn yú.
交朋相问兴何如，不愿家财有羡余。
yī juàn fó jīng xīn ān sòng, qī piān zhēn gào shǒu qīn shū.
一卷佛经心谙诵，七篇真诰手亲书。
róng míng hòu lù dōu lái zú, jiǔ xìng shī qíng jī jiàn shū.
荣名厚禄都来足，酒兴诗情积渐疏。
duō xiè yíng cháo jiù shí yàn, yòu yī shí jié dào pín jū.
多谢营巢旧时燕，又依时节到贫居。