《宋永兄一访青帝而黄婆作恶累日戏作小诗问安》 黄公度

sòng yǒng xiōng yī fǎng qīng dì ér huáng pó zuò è lèi rì xì zuò xiǎo shī wèn ān
宋永兄一访青帝而黄婆作恶累日戏作小诗问安

míng zhōng fá gǔ nán shān ā, qīng chéng chē mǎ xiāng jiá mó.
鸣钟伐鼓南山阿，倾城车马相戛摩。
wàn gāng gāo xià zhào zhū bì, bǎi dǔ wǎng lái fēn qǐ luó.
万釭高下照朱碧，百堵往来纷绮罗。
shēn rù zuì xiāng tuí hóng yù, yuè míng guī lù zhàn jīn bō.
身入醉乡颓红玉，月明归路湛金波。
wǎn jūn yī chū wò sān rì, nài cǐ mò shàng chūn guāng hé.
挽君一出卧三日，奈此陌上春光何。