《予久客思归以秋光都似宦情薄山色不如归意浓》 仇远

yǔ jiǔ kè sī guī yǐ qiū guāng dōu shì huàn qíng báo shān sè bù rú guī yì nóng
予久客思归以秋光都似宦情薄山色不如归意浓

yóu zǐ bēi lǐn qiū, qiū jǐn háng dāng dōng.
游子悲凜秋，秋尽行当冬。
yǔ lù biàn shuāng xuě, hán sè rì yǐ nóng.
雨露变霜雪，寒色日以浓。
qǐ wú zǐ qǐ qiú, zhàn liè shuí yǔ fèng.
岂无紫绮裘，绽裂谁与缝。
bù rú zǎo huán jiā, shān lín zhuān sù fēng.
不如早还家，山林专素封。
sǎo sōng qī xiá lǐng, jié máo huì rì fēng.
扫松栖霞岭，结茆慧日峰。
shān nán yǔ shān běi, chūn fēng rù xiū qióng.
山南与山北，春风入修筇。
shí zhǐ kě yǐ zhǐ, dào lóng cóng ér lóng.
时止可以止，道隆从而隆。
bào xī qiě cháng yín, wú qí shī wò lóng.
抱膝且长吟，吾其师卧龙。