《既为谊夫赋坟庐诗乃蒙和韵再成十首为谢兼简》 郭印

jì wèi yì fū fù fén lú shī nǎi méng hé yùn zài chéng shí shǒu wèi xiè jiān jiǎn
既为谊夫赋坟庐诗乃蒙和韵再成十首为谢兼简

lòu xiè chūn guāng chù, shān hán yǐ fàng méi.
漏泄春光处，山寒已放梅。
chī ér yuán bù shí, xū dài bǎi huā kāi.
痴儿元不识，须待百花开。