《橡媪叹》 皮日休

xiàng ǎo tàn
橡媪叹

qiū shēn xiàng zǐ shú, sàn luò zhēn wú gāng.
秋深橡子熟，散落榛芜冈。
yǔ lǚ huáng fà ǎo, shí zhī jiàn chén shuāng.
伛偻黄发媪，拾之践晨霜。
yí shí shǐ yíng jū, jǐn rì fāng mǎn kuāng.
移时始盈掬，尽日方满筐。
jǐ pù fù jǐ zhēng, yòng zuò sān dōng liáng.
几曝复几蒸，用作三冬粮。
shān qián yǒu shú dào, zǐ suì xí rén xiāng.
山前有熟稻，紫穗袭人香。
xì huò yòu jīng chōng, lì lì rú yù dāng.
细获又精舂，粒粒如玉珰。
chí zhī nà yú guān, sī shì wú cāng xiāng.
持之纳于官，私室无仓箱。
rú hé yī shí yú, zhǐ zuò wǔ dǒu liàng!
如何一石余，只作五斗量！
jiǎo lì bù wèi xíng, tān guān bù bì zāng.
狡吏不畏刑，贪官不避赃。
nóng shí zuò sī zhài, nóng bì guī guān cāng.
农时作私债，农毕归官仓。
zì dōng jí yú chūn, xiàng shí kuáng jī cháng.
自冬及于春，橡实诳饥肠。
wú wén tián chéng zi, zhà rén yóu zì wáng.
吾闻田成子，诈仁犹自王。
xū jiē féng xiàng ǎo, bù jué lèi zhān shang.
吁嗟逢橡媪，不觉泪沾裳。