《沧浪亭记》 苏舜钦

cāng láng tíng jì
沧浪亭记

yǔ yǐ zuì fèi, wú suǒ guī.
予以罪废，无所归。
piān zhōu wú zhōng, shǐ jiù shě yǐ chù.
扁舟吴中，始僦舍以处。
shí shèng xià zhēng yù, tǔ jū jiē biǎn xiá, bù néng chū qì, sī dé gāo shuǎng xū pì zhī dì, yǐ shū suǒ huái, bù kě de yě.
时盛夏蒸燠，土居皆褊狭，不能出气，思得高爽虚辟之地，以舒所怀，不可得也。
yī rì guò jùn xué, dōng gù cǎo shù yù rán, chóng fù guǎng shuǐ, bù lèi hū chéng zhōng.
一日过郡学，东顾草树郁然，崇阜广水，不类乎城中。
bìng shuǐ dé wēi jìng yú zá huā xiū zhú zhī jiān.
并水得微径于杂花修竹之间。
dōng qū shù bǎi bù, yǒu qì dì, zòng guǎng hé wǔ liù shí xún, sān xiàng jiē shuǐ yě.
东趋数百步，有弃地，纵广合五六十寻，三向皆水也。
gāng zhī nán, qí dì yì kuò, páng wú mín jū, zuǒ yòu jiē lín mù xiāng kuī bì.
杠之南，其地益阔，旁无民居，左右皆林木相亏蔽。
fǎng zhū jiù lǎo, yún qián shì yǒu guó, jìn qī sūn chéng yòu zhī chí guǎn yě.
访诸旧老，云钱氏有国，近戚孙承右之池馆也。
ào lóng shèng shì, yí yì shàng cún.
坳隆胜势，遗意尚存。
yǔ ài ér pái huái, suì yǐ qián sì wàn dé zhī, gòu tíng běi qí, hào' cāng láng' yān.
予爱而徘徊，遂以钱四万得之，构亭北碕，号‘沧浪’焉。
qián zhú hòu shuǐ, shuǐ zhī yáng yòu zhú, wú qióng jí.
前竹后水，水之阳又竹，无穷极。
chéng chuān cuì gàn, guāng yǐng huì hé yú xuān hù zhī jiān, yóu yǔ fēng yuè wèi xiāng yí.
澄川翠干，光影会合于轩户之间，尤与风月为相宜。
yǔ shí bǎng xiǎo zhōu, fú jīn yǐ wǎng, zhì zé sǎ rán wàng qí guī.
予时榜小舟，幅巾以往，至则洒然忘其归。
shāng ér hào gē, jù ér yǎng xiào, yě lǎo bù zhì, yú niǎo gòng lè.
觞而浩歌，踞而仰啸，野老不至，鱼鸟共乐。
xíng hái jì shì zé shén bù fán, guān tīng wú xié zé dào yǐ míng fǎn sī xiàng zhī gǔ gǔ róng rǔ zhī chǎng, rì yǔ zī zhū lì hài xiāng mó jiá, gé cǐ zhēn qù, bù yì bǐ zāi! yī! rén gù dòng wù ěr.
形骸既适则神不烦，观听无邪则道以明；返思向之汩汩荣辱之场，日与锱铢利害相磨戛，隔此真趣，不亦鄙哉！ 噫！人固动物耳。
qíng héng yú nèi ér xìng fú, bì wài yù yú wù ér hòu qiǎn.
情横于内而性伏，必外寓于物而后遣。
yù jiǔ zé nì, yǐ wéi dāng rán fēi shèng shì ér yì zhī, zé bēi ér bù kāi.
寓久则溺，以为当然；非胜是而易之，则悲而不开。
wéi shì huàn nì rén wéi zhì shēn.
惟仕宦溺人为至深。
gǔ zhī cái zhé jūn zǐ, yǒu yī shī ér zhì yú sǐ zhě duō yǐ, shì wèi zhī suǒ yǐ zì shèng zhī dào.
古之才哲君子，有一失而至于死者多矣，是未知所以自胜之道。
yǔ jì fèi ér huò sī jìng, ān yú chōng kuàng, bù yǔ zhòng qū, yīn zhī fù néng hū nèi wài shī dé zhī yuán, wò rán yǒu de, xiào mǐn wàn gǔ.
予既废而获斯境，安于冲旷，不与众驱，因之复能乎内外失得之原，沃然有得，笑闵万古。
shàng wèi néng wàng qí suǒ yù mù, yòng shì yǐ wéi shèng yān! nbsp
尚未能忘其所寓目，用是以为胜焉！