《送陈章甫》 李颀

sòng chén zhāng fǔ
送陈章甫

sì yuè nán fēng dà mài huáng, zǎo huā wèi luò tóng yè zhǎng.
四月南风大麦黄，枣花未落桐叶长。
qīng shān cháo bié mù hái jiàn, sī mǎ chū mén sī jiù xiāng.
青山朝别暮还见，嘶马出门思旧乡。
chén hóu lì shēn hé tǎn dàng, qiú xū hǔ méi réng dà sǎng.
陈侯立身何坦荡，虬须虎眉仍大颡。
fù zhōng zhù shū yī wàn juǎn, bù kěn dī tóu zài cǎo mǎng.
腹中贮书一万卷，不肯低头在草莽。
dōng mén gū jiǔ yǐn wǒ cáo, xīn qīng wàn shì rú hóng máo.
东门酤酒饮我曹，心轻万事如鸿毛。
zuì wò bù zhī bái rì mù, yǒu shí kōng wàng gū yún gāo.
醉卧不知白日暮，有时空望孤云高。
cháng hé làng tou lián tiān hēi, jīn kǒu tíng zhōu dù bù dé.
长河浪头连天黑，津口停舟渡不得。
zhèng guó yóu rén wèi jí jiā, luò yáng háng zǐ kōng tàn xī.
郑国游人未及家，洛阳行子空叹息。
wén dào gù lín xiāng shí duō, bà guān zuó rì jīn rú hé.
闻道故林相识多，罢官昨日今如何。