《鱼我所欲也》 孟子及其弟子

yú wǒ suǒ yù yě
鱼我所欲也

yú, wǒ suǒ yù yě xióng zhǎng, yì wǒ suǒ yù yě, èr zhě bù kě de jiān, shě yú ér qǔ xióng zhǎng zhě yě.
鱼，我所欲也；熊掌，亦我所欲也，二者不可得兼，舍鱼而取熊掌者也。
shēng, yì wǒ suǒ yù yě yì, yì wǒ suǒ yù yě.
生，亦我所欲也；义，亦我所欲也。
èr zhě bù kě de jiān, shě shēng ér qǔ yì zhě yě.
二者不可得兼，舍生而取义者也。
shēng yì wǒ suǒ yù, suǒ yù yǒu shèn yú shēng zhě, gù bù wéi gǒu de yě.
生亦我所欲，所欲有甚于生者，故不为苟得也。
sǐ yì wǒ suǒ è, suǒ è yǒu shèn yú sǐ zhě, gù huàn yǒu suǒ bù pì yě.
死亦我所恶，所恶有甚于死者，故患有所不辟也。
rú shǐ rén zhī suǒ yù mò shèn yú shēng, zé fán kě yǐ dé shēng zhě hé bù yòng yě.
如使人之所欲莫甚于生，则凡可以得生者何不用也。
shǐ rén zhī suǒ è mò shèn yú sǐ zhě, zé fán kě yǐ pì huàn zhě hé bù wéi yě! yóu shì zé shēng ér yǒu bù yòng yě yóu shì zé kě yǐ pì huàn ér yǒu bù wéi yě.
使人之所恶莫甚于死者，则凡可以辟患者何不为也！由是则生而有不用也；由是则可以辟患而有不为也。
shì gù suǒ yù yǒu shèn yú shēng zhě, suǒ è yǒu shèn yú sǐ zhě.
是故所欲有甚于生者，所恶有甚于死者。
fēi dú xián zhě yǒu shì xīn yě, rén jiē yǒu zhī, xián zhě néng wù sàng ěr.
非独贤者有是心也，人皆有之，贤者能勿丧耳。
yī dān shí, yī dòu gēng, dé zhī zé shēng, fú dé zé sǐ.
一箪食，一豆羹，得之则生，弗得则死。
hū ěr ér yǔ zhī, háng dào zhī rén fú shòu cù ěr ér yǔ zhī, qǐ rén bù xiè yě.
呼尔而与之，行道之人弗受；蹴尔而与之，乞人不屑也。
wàn zhōng zé bù biàn lǐ yì ér shòu zhī, wàn zhōng yú wǒ hé jiā yān! wèi gōng shì zhī měi, qī qiè zhī fèng, suǒ shí qióng fá zhě dé wǒ yǔ? xiāng wèi shēn sǐ ér bù shòu, jīn wèi gōng shì zhī měi wèi zhī xiāng wèi shēn sǐ ér bù shòu, jīn wèi qī qiè zhī fèng wèi zhī xiāng wèi shēn sǐ ér bù shòu, jīn wèi suǒ shí qióng fá zhě dé wǒ ér wèi zhī: shì yì bù kě yǐ yǐ hū? cǐ zhī wèi shī qí běn xīn.
万钟则不辩礼义而受之，万钟于我何加焉！为宫室之美，妻妾之奉，所识穷乏者得我与？乡为身死而不受，今为宫室之美为之；乡为身死而不受，今为妻妾之奉为之；乡为身死而不受，今为所识穷乏者得我而为之：是亦不可以已乎？此之谓失其本心。
yú tōng yǔ xiāng tōng xiàng pì tōng bì
(欤 通 与；乡 通 向；辟 通 避)