《哀郢》 屈原

āi yǐng
哀郢

huáng tiān zhī bù chún mìng xī, hé bǎi xìng zhī zhèn qiān.
皇天之不纯命兮，何百姓之震愆。
mín lí sàn ér xiāng shī xī, fāng zhòng chūn ér dōng qiān.
民离散而相失兮，方仲春而东迁。
qù gù xiāng ér jiù yuǎn xī, zūn jiāng xià yǐ liú wáng.
去故乡而就远兮，遵江夏以流亡。
chū guó mén ér zhěn huái xī, jiǎ zhī cháo wú yǐ xíng.
出国门而轸怀兮，甲之朝吾以行。
fā yǐng dū ér qù lǘ xī, chāo huāng hū zhī yān jí.
发郢都而去闾兮，怊荒忽之焉极。
jí qí yáng yǐ róng yǔ xī, āi jiàn jūn ér bù zài dé.
楫齐杨以容与兮，哀见君而不再得。
wàng zhǎng qiū ér tài xī xī, tì yín yín qí ruò sǎn.
望长楸而太息兮，涕淫淫其若霰。
guò xià shǒu ér xī fú xī, gù lóng mén ér bú jiàn.
过夏首而西浮兮，顾龙门而不见。
xīn chán yuán ér shāng huái xī, miǎo bù zhī qí suǒ zhí.
心婵媛而伤怀兮，眇不知其所蹠。
shùn fēng bō yǐ cóng liú xī, yān yáng yáng ér wèi kè.
顺风波以从流兮，焉洋洋而为客。
líng yáng hóu zhī fàn làn xī, hū áo xiáng zhī yān báo.
凌阳侯之泛滥兮，忽翱翔之焉薄。
xīn guà jié ér bù jiě xī, sī jiǎn chǎn ér bù shì.
心絓结而不解兮，思蹇产而不释。
jiāng yùn zhōu ér xià fú xī, shàng dòng tíng ér xià jiāng.
将运舟而下浮兮，上洞庭而下江。
qù zhōng gǔ zhī suǒ jū xī, jīn xiāo yáo ér lái dōng.
去终古之所居兮，今逍遥而来东。
qiāng líng hún zhī yù guī xī, hé xū yú ér wàng fǎn.
羌灵魂之欲归兮，何须臾而忘反。
bèi xià pǔ ér xī sī xī, āi gù dū zhī rì yuǎn.
背夏浦而西思兮，哀故都之日远。
dēng dà fén yǐ yuǎn wàng xī, liáo yǐ shū wú yōu xīn.
登大坟以远望兮，聊以舒吾忧心。
āi zhōu tǔ zhī píng lè xī, bēi jiāng jiè zhī yí fēng.
哀州土之平乐兮，悲江介之遗风。
dāng líng yáng zhī yān zhì xī, miǎo nán dù zhī yān rú.
当陵阳之焉至兮，淼南渡之焉如。
céng bù zhī xià zhī wèi qiū xī, shú liǎng dōng mén zhī kě wú.
曾不知夏之为丘兮，孰两东门之可芜。
xīn bù yí zhī cháng jiǔ xī, yōu yǔ chóu qí xiāng jiē.
心不怡之长久兮，忧与愁其相接。
wéi yǐng lù zhī liáo yuǎn xī, jiāng yǔ xià zhī bù kě shè.
惟郢路之辽远兮，江与夏之不可涉。
hū ruò qù bù xìn xī, zhì jīn jiǔ nián ér bù fù.
忽若去不信兮，至今九年而不复。
cǎn yù yù ér bù tōng xī, jiǎn chà chì ér hán qī.
惨郁郁而不通兮，蹇侘傺而含戚。
wài chéng huān zhī zhuó yuē xī, chén rěn ruò ér nán chí.
外承欢之汋约兮，谌荏弱而难持。
zhōng zhàn zhàn ér yuàn jìn xī, dù bèi lí ér zhàng zhī.
忠湛湛而愿进兮，妒被离而障之。
yáo shùn zhī kàng xíng xī, liǎo yǎo yǎo ér báo tiān.
尧舜之抗行兮，瞭杳杳而薄天。
zhòng chán rén zhī jí dù xī, bèi yǐ bù cí zhī wěi míng.
众谗人之嫉妒兮，被以不慈之伪名。
zēng yùn lún zhī xiū měi xī, hǎo fū rén zhī kāng kǎi.
憎愠惀之修美兮，好夫人之慷慨。
zhòng qiè dié ér rì jìn xī, měi chāo yuǎn ér yú mài.
众踥蹀而日进兮，美超远而逾迈。
luàn yuē: màn yú mù yǐ liú guān xī, jì yī fǎn zhī hé shí.
乱曰：曼余目以流观兮，冀一反之何时。
niǎo fēi fǎn gù xiāng xī, hú sǐ bì shǒu qiū.
鸟飞反故乡兮，狐死必首丘。
xìn fēi wú zuì ér qì zhú xī, hé rì yè ér wàng zhī.
信非吾罪而弃逐兮，何日夜而忘之。