《峡江寺飞泉亭记》 袁枚

xiá jiāng sì fēi quán tíng jì
峡江寺飞泉亭记

yú nián lái guān pù lǚ yǐ, zhì xiá jiāng sì ér yì nán jué shě, zé fēi quán yī tíng wèi zhī yě.
余年来观瀑屡矣，至峡江寺而意难决舍，则飞泉一亭为之也。
fán rén zhī qíng, qí mù yuè, qí tǐ bù shì, shì bù néng jiǔ liú.
凡人之情，其目悦，其体不适，势不能久留。
tiān tāi zhī pù, lí sì bǎi bù, yàn dàng pù páng wú sì.
天台之瀑，离寺百步，雁宕瀑旁无寺。
tā ruò kuāng lú, ruò luó fú, ruò qīng tián zhī shí mén, pù wèi cháng bù qí, ér yóu zhě jiē bào rì zhōng, jù wēi yá, bù dé cóng róng yǐ guān, rú qīng gài jiāo, suī huān yì bié.
他若匡庐，若罗浮，若青田之石门，瀑未尝不奇，而游者皆暴日中，踞危崖，不得从容以观，如倾盖交，虽欢易别。
wéi yuè dōng xiá shān, gāo bù guò lǐ xǔ, ér dèng jí yū qū, gǔ sōng zhāng fù, jiāo yáng bù zhì.
惟粤东峡山，高不过里许，而磴级纡曲，古松张覆，骄阳不炙。
guò shí qiáo, yǒu sān qí shù dǐng zú lì, hū zhì bàn kōng, níng jié wèi yī.
过石桥，有三奇树鼎足立，忽至半空，凝结为一。
fán shù jiē gēn hé ér zhī fēn, cǐ dú gēn fēn ér zhī hé, qí yǐ.
凡树皆根合而枝分，此独根分而枝合，奇已。
dēng shān dà bàn, fēi pù léi zhèn, cóng kōng ér xià.
登山大半，飞瀑雷震，从空而下。
pù páng yǒu shì, jí fēi quán tíng yě.
瀑旁有室，即飞泉亭也。
zòng héng zhàng yú, bā chuāng míng jìng, bì chuāng pù wén, kāi chuāng pù zhì.
纵横丈馀，八窗明净，闭窗瀑闻，开窗瀑至。
rén kě zuò kě wò, kě jī jù, kě yǎn yǎng, kě fàng bǐ yán, kě yuè míng zhì yǐn, yǐ rén zhī yì, dài shuǐ zhī láo, qǔ jiǔ tiān yín hé, zhì jǐ xí jiàn zuò wán.
人可坐可卧，可箕踞，可偃仰，可放笔研，可瀹茗置饮，以人之逸，待水之劳，取九天银河，置几席间作玩。
dāng shí jiàn cǐ tíng zhě, qí xiān hū! sēng chéng bō shàn yì, yú mìng xiá shang yǔ zhī duì píng.
当时建此亭者，其仙乎！僧澄波善弈，余命霞裳与之对枰。
yú shì shuǐ shēng qí shēng sōng shēng niǎo shēng, cēn cuò bìng zòu.
于是水声、棋声、松声、鸟声，参错并奏。
qǐng zhī, yòu yǒu yè zhàng shēng cóng yún zhōng lái zhě, zé lǎo sēng huái yuǎn bào shī jí chǐ xǔ, lái suǒ yú xù.
顷之，又有曳杖声从云中来者，则老僧怀远抱诗集尺许，来索余序。
yú shì yín yǒng zhī shēng yòu fù dà zuò.
于是吟咏之声又复大作。
tiān lài rén lài, hé tóng ér huà.
天籁人籁，合同而化。
bù tú guān pù zhī yú, yī zhì yú sī, tíng zhī gōng dà yǐ! zuò jiǔ, rì luò, bù dé yǐ xià shān, sù dài yù táng.
不图观瀑之娱，一至于斯，亭之功大矣！坐久，日落，不得已下山，宿带玉堂。
zhèng duì nán shān, yún shù wěng yù, zhōng gé cháng jiāng, fēng fān wǎng lái, miào wú yī rén kěn pō àn lái cǐ sì zhě.
正对南山，云树蓊郁，中隔长江，风帆往来，妙无一人肯泊岸来此寺者。
sēng gào yú yuē:" xiá jiāng sì sú míng fēi lái sì.
僧告余曰：“峡江寺俗名飞来寺。
" yú xiào yuē:" sì hé néng fēi? wéi tā rì yú zhī hún mèng huò fēi lái ěr!" sēng yuē:" wú zhēng bù xìn.
”余笑曰：“寺何能飞？惟他日余之魂梦或飞来耳！”僧曰：“无征不信。
gōng ài zhī, hé bù jì zhī!" yú yuē:" nuò.
公爱之，何不记之！”余曰：“诺。
" yǐ suì shù shù xíng, yī yǐ zì cún, yī yǐ yǔ sēng.
”已遂述数行，一以自存，一以与僧。