《齐人有一妻一妾》 孟子及弟子

qí rén yǒu yī qī yī qiè
齐人有一妻一妾

qí rén yǒu yī qī yī qiè ér chù shì zhě, qí liáng rén chū, zé bì yàn jiǔ ròu ér hòu fǎn.
齐人有一妻一妾而处室者，其良人出，则必餍酒肉而后反。
qí qī wèn suǒ yǔ yǐn shí zhě, zé jǐn fù guì yě.
其妻问所与饮食者，则尽富贵也。
qí qī gào qí qiè yuē:" liáng rén chū, zé bì yàn jiǔ ròu ér hòu fǎn wèn qí yǔ yǐn shí zhě, jǐn fù guì yě, ér wèi cháng yǒu xiǎn zhě lái, wú jiāng jiàn liáng rén zhī suǒ zhī yě.
其妻告其妾曰：“良人出，则必餍酒肉而后反；问其与饮食者，尽富贵也，而未尝有显者来，吾将瞷良人之所之也。
" zǎo qǐ, shī cóng liáng rén zhī suǒ zhī, biàn guó zhōng wú yǔ lì tán zhě.
”蚤起，施从良人之所之，遍国中无与立谈者。
zú zhī dōng guō fán jiān, zhī jì zhě, qǐ qí yú bù zú, yòu gù ér zhī tā cǐ qí wèi yàn zú zhī dào yě.
卒之东郭墦间，之祭者，乞其余；不足，又顾而之他——此其为餍足之道也。
qí qī guī, gào qí qiè, yuē:" liáng rén zhě, suǒ yǎng wàng ér zhōng shēn yě, jīn ruò cǐ!" yǔ qí qiè shàn qí liáng rén, ér xiāng qì yú zhōng tíng, ér liáng rén wèi zhī zhī yě, shī shī cóng wài lái, jiāo qí qī qiè.
其妻归，告其妾，曰：“良人者，所仰望而终身也，今若此！－－”与其妾讪其良人，而相泣于中庭，而良人未之知也， 施施从外来，骄其妻妾。
yóu jūn zǐ guān zhī, zé rén zhī suǒ yǐ qiú fù guì lì dá zhě, qí qī qiè bù xiū yě, ér bù xiāng qì zhě, jī xī yǐ!
由君子观之，则人之所以求富贵利达者，其妻妾不羞也，而不相泣者，几希矣！