-
1.《偈颂一百零二首》 宋·释绍昙
以大圆觉,为我伽蓝。
牛头向北,马头向南。
身心安居,平等性智。
北负须弥,无息肩地。 -
2.《偈颂一百三十六首》 宋·释惟一
摩诃衍法,离四句绝百非。
香饭普熏。
遍十方穷三际。
我此一众,总是诸方罗笼不住底。 -
3.《颂古一百二十一首》 宋·释宗杲
瞎驴一众跳皆惊,正法那堪付与人。
三要三玄俱丧尽,堂堂摆手出重城。 -
4.《偈颂一百六十首》 宋·释宗杲
才方八月中秋,又是九月十五。
唯有这个不迁,一众耳闻目睹。 -
5.《观世音赞六首》 宋·黄庭坚
海岸孤绝补陀岩,有一众生圆正觉。
八万四千清净眼,见尘劳中华藏海。
八万四千母陀臂,接引有情到彼岸。
涅盘生死不二见,是则名为施无畏。 -
6.《归阳萧寺有丁行者能修无生忍担水施僧况归命稽首作诗》 唐·顾况
化佛示持帚,仲尼称执鞭。
列生御风归,饲豕如人焉。
曹溪第六祖,踏碓逾三年。
伊人自何方,长绶趋遥泉。 -
7.《偈颂六十七首》 宋·释原妙
忘即当年密授句,枉教一众吃辛苦。
夜来枕上忽忆著,年年五月黄梅雨。 -
8.《敬和九锁步虚词·洞微锁》 宋·赵汝湜
大道不容言,有滞还有鞿。
返本含元造,竟达无上机。
希夷绝视听,得一众甫归。
向来寝虚师,至诀殊精微。 -
9.《观世音赞六首》 宋·黄庭坚
圣慈悲愿观自在,海岸孤绝补陀岩。
贯花缨络普庄严,度生如幻现微笑。
有一众生起圆觉,即现三十二应身。
壁立千仞无依倚,住空还以自念力。 -
10.《观世音赞六首》 宋·黄庭坚
圣慈悲愿观自在,小白花山住道场。
海漩三昧觉澄圆,三十二应施无畏。
有一众生发大心,愿度我身及舍识。
万仞峰前撒手过,观音岂复异人乎。