-
1.《太湖诗·包山祠》 唐·皮日休
白云最深处,像设盈岩堂。
村祭足茗粣,水奠多桃浆。
箘uM突古砌,薜荔绷颓墙。
炉灰寂不然,风送杉桂香。 -
2.《游龙门诗十二首·白傅影堂》 宋·韩维
远人乘化往,生死不为累。
肖象即当年,忘言非翼世。
一奠祠下觞,清风肃然至。 -
3.《重建羊侯祠和王原叔句》 宋·张去惑
汉江千里清溶溶,惟此南夏奠其中。
因山为城峙险固,一国形胜何高雄。
嶷然巨首名曰岘,回压面势尊且崇。
东扼迅流疑引翼。 -
4.《题竹谷神祠(一作谷神庙)》 唐·温庭筠
苍苍松竹晚,一径入荒祠。
古树风吹马,虚廊日照旗。
烟煤朝奠处,风雨夜归时。
寂寞东湖客,空看蒋帝碑。 -
5.《甲戌人日谒杜工部祠》 现代·陈寅恪
新祠故宅总伤情,沧海能来奠一觥。
千古文章孤愤在,初春节物万愁生。
风骚薄命呼真宰,离乱馀年望太平。
归倚小车心似醉,晚烟哀角满江城。 -
6.《曲江谒张文献祠》 未知·王偁
停舟曲江浒,吊古谒遗祠。
严严始兴公,遗泽芬在斯。
堂倾风雨萃,碑断苔藓滋。
芳春奠行旅,落日归文狸。 -
7.《谒甫里祠》 明·高启
衣冠寂寞半尘丝,想见江湖独卧时。
遁迹虚烦明主诏,感怀犹赋散人诗。
钓鱼船去云迷浦,斗鸭阑空草满池。
芳藻一杯谁为奠,鼓声只到水神祠。 -
8.《谒严子陵祠》 宋·林景熙
客星谪下桐江湄,傲睨烟雨何年归。
空遗清气满林壑,草木不受春风肥。
我来维舟奠椒醑,薜荔祠荒泣山鬼。
乱峰欲雪江气严,老蜃吹云日色死。 -
9.《游悟真寺诗(一百三十韵)》 唐·白居易
元和九年秋,八月月上弦。
我游悟真寺,寺在王顺山。
去山四五里,先闻水潺湲。
自兹舍车马,始涉蓝溪湾。 -
10.《乞奉祠未报食且不继》 宋·陆游
富贵常求系日绳,厄穷却羡弃家僧。
强颜始觉贫为害,对镜方嗟老可憎。
出户风霜欺短褐,读书父子共昏灯。
圣师梦奠二千载,一卷遗言终可凭。 -
11.《享庙禋郊诗·享庙八韵》 宋·宋祁
左庙崇清烈,前郊赴享期。
瞻言七世室,并荐一元祠。
乐变摐金备,天行步玉迟。
香茅均奠鬯,锦册不惭辞。 -
12.《游四皓庙》 宋·王禹偁
修篁瑟瑟石磷磷,去谒荒祠不厌频。
四皓古来无事客,贰车今世最闲人。
紫芝欲采非仙骨,红药曾题是近臣。
一奠村醪还独酌,满轩松雪照吟身。 -
13.《山中祠堂》 宋·刘克庄
端平闻说建斯堂,白首才重一炷香。
早有埋辞表真曜,晚为画赞讼东方。
秋风浩荡吹坟树,落月依稀照屋梁。
千古行人来下马,陈诗不必奠椒浆。 -
14.《诗送韩简仍学官于临浦呈劝其重修四子祠》 宋·王铚
昔游临浦春正浓,小江萦委如无穷。
花浮千林锦绣幄,舟扬万顷玻璃风。
西施故乡擅佳丽,会稽秀气藏华稼。
是时山晴见真色,落日西南千万峰。 -
15.《满江红·满江红旧调用仄韵》 宋·姜夔
满江红旧调用仄韵,多不协律。
如末句云「无心扑」三字,歌者将“心”字融入去声,方协音律。
予欲以平韵为之,久不能成。
因泛巢湖,闻远岸箫鼓声,问之舟师,云“居人为此湖神姥寿也。 -
16.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
17.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
18.《满江红》 宋·姜夔
心字融入去声,方谐音律。
予欲以平韵为之,久不能成。
因泛巢湖,闻远岸箫鼓声。
问之舟师,云:居人为此湖神姥寿也。 -
19.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
20.《玉女潭题赠吏史部恭甫》 明·陆师道
玉阳古洞天,名是神仙宅。
因君地始显,令人思俱逸。
玉冈绕鸾鹄,云庄艺芝术。
修廊俯大观,列卦开玄室。