-
1.《洞庭立峰》 宋·袁说友
绝壁横翔势,当轩伟岸姿。
一峰云欲下,乱藓雨频滋。
独立霜寒耐,衔空月影筛。
缅怀黄石事,犹想谷城时。 -
2.《天宁寺有白石日卞山脚石上多名公题识》 宋·袁说友
隐隐来岗续,沈沈土脉萦。
一峰庭下立,十里地中行。
石脚犹依佛,山腰恰近城。
摩挱嗟岁月,风雨几题名。 -
3.《题大禹寺义公禅房》 唐·孟浩然
义公习禅寂,结宇依空林。
户外一峰秀,阶前众壑深。
夕阳连雨足,空翠落庭阴。
看取莲花净,应知不染心。 -
4.《浣溪沙·洞庭》 宋·张孝祥
行尽潇湘到洞庭。
楚天阔处数峰青。
旗梢不动晚波平。
红蓼一湾纹缬乱,白鱼双尾玉刀明。
夜凉船影浸疏星。 -
5.《送梁六自洞庭山作》 唐·张说
巴陵一望洞庭秋,日见孤峰水上浮。
闻道神仙不可接,心随湖水共悠悠。 -
6.《绝句》 唐·吕岩
捉得金晶固命基,日魂东畔月华西。
于中炼就长生药,服了还同天地齐。
莫怪瑶池消息稀,只缘尘事隔天机。
若人寻得水中火,有一黄童上太微。 -
7.《简康侄求先君石山》 宋·刘学箕
见好山如见高人,遯世冀茧清净身。
见拳石如接佳友,手摩挲爱逾琼玖。
我生嗜好不有冗长物,寓意萧閒祗在青山并怪石。
往年都梁得灵壁,名以催诗延座侧。 -
8.《交韵汉老弟假山》 宋·虞俦
庭空吏散无公事,一枕清风供午睡。
列仙之陬渺何许,化蝶翩翩可坐致。
梦中意行不识路,神前那有车乘坠。
立壁延缘萝蔓绿,滑径行视莓苔翠。 -
9.《罗仙宫道士留午饭后遍览山中佳景三十六峰罗》 宋·程公许
老树万安驿,古井罗真山。
玉虬五云车,仙翁此往还。
云纵久不刓,泛景疑可攀。
忆昔摛藻频,题诗揭松关。 -
10.《江行无题一百首(一作钱珝诗)》 唐·钱起
倾酒向涟漪,乘流东去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故关人。 -
11.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
12.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。 -
13.《次袁说友巫山十二峰二十五韵》 宋·毋丘恪
缣素巧貌溪山姿,宝藏肯笑虎头痴。
何人夜半胠箧去,信为羽化无疑迟。
魏明不惜万夫办,凿山累土夸神奇。
景明突起芳林苑,谷城文石光参差。 -
14.《连日快晴登金华庵观大面诸峰》 宋·程公许
斋心谒殊庭,异境目力眩。
积阴疑漏天,娲石谁与炼。
列仙喜我于,一笑晴景现。
絮云敛太空,螺翠敞大面, -
15.《忆朝阳峰前居》 唐·项斯
每忆闲眠处,朝阳最上峰。
溪僧来自远,林路出无踪。
败褐黏苔遍,新题出石重。
霞光侵曙发,岚翠近秋浓。 -
16.《晨登衡岳祝融峰》 清·谭嗣同
身高殊不绝,四顾乃无峰。
但有浮云度,时时一荡胸。
地沉星尽没,天跃日初熔。
半勺洞庭水,秋寒欲起龙。 -
17.《东峰亭》 宋·臧诜
水西庭榭枕东峰,终日秋阴一径松。
月到滩心来白鹭,云浮潭面起苍龙。
最宜翠敛前山雨,长是声闻近寺钟。
报捷功名今共闻,时携樽酒访遗踪。 -
18.《翠峰寺》 宋·范成大
来从第九天,橘社系归船。
借问翠峰路,谁参雪窦禅
应真庭下木,说法井中泉。
公案新翻出,诸方一任传。 -
19.《姑苏杂咏 再游南峰》 明·高启
放鹤庭前落叶重,吟身独上夕阳峰。
远村近浦分诸树,后岭前山应一钟。
高阁倚残归鸟过,空林行尽老僧逢。
支公骏马嗟何处,石上莓苔没旧踪。 -
20.《尉廨无隙地不能莳花竹之属惟厅事前旧有柳一》 宋·晁公溯
千林春入花梢红,空庭无树来东风。
手栽杨柳三尺许,芳意已在萌芽中。
官居难期十年木,聊尔移根伴幽独。
雨催细叶相续生,眉峰为谁出修绿。