-
1.《行圃》 宋·杨万里
饭罢来窥园,晴路忽流水。
石子净无尘,一一湿如洗。
夜来元无雨,霜消痕尚尔。
稚子有素约,杖屦从我戏。 -
2.《次韵子瞻留别三首》 宋·苏辙
公来十日坐东轩,手自披云出朝日。
山川满目竟何有,波浪翻天同一湿。
诸门迭出惊异状,间道怀归终旧壁。
此行十里隔江河,何人更问维摩疾。 -
3.《大雨水忧三堰决坏且念吾挺之在病无与共此忧》 宋·李石
秋夏之交天雨水,水来不少热更多。
火光焰焰毒人肺,不惜一湿倾天河。 -
4.《岳阳晚景(一作父说诗)》 唐·张均
晚景寒鸦集,秋风旅雁归。
水光浮日出,霞彩映江飞。
洲白芦花吐,园红柿叶稀。
长沙卑湿地,九月未成衣。 -
5.《岳阳晚景(一作父说诗)》 唐·张均
晚景寒鸦集,秋风旅雁归。
水光浮日出,霞彩映江飞。
洲白芦花吐,园红柿叶稀。
长沙卑湿地,九月未成衣。 -
6.《辽西作(一作关西行)》 唐·崔颢
燕郊芳岁晚,残雪冻边城。
四月青草合,辽阳春水生。
胡人正牧马,汉将日征兵。
露重宝刀湿,沙虚金鼓鸣。
寒衣著已尽,春服与谁成。
寄语洛阳使,为传边塞情。 -
7.《辽西作(一作关西行)》 唐·崔颢
燕郊芳岁晚,残雪冻边城。
四月青草合,辽阳春水生。
胡人正牧马,汉将日征兵。
露重宝刀湿,沙虚金鼓鸣。
寒衣著已尽,春服与谁成。
寄语洛阳使,为传边塞情。 -
8.《咏史十一首》 唐·李华
昂藏獬豸兽,出自太平年。
乱代乃潜伏,纵人为祸愆。
尝闻断马剑,每壮朱云贤。
身死名不灭,寒风吹墓田。 -
9.《晓晴(一作晚晴)》 唐·李白
野凉疏雨歇,春色遍萋萋。
鱼跃青池满,莺吟绿树低。
野花妆面湿,山草纽斜齐。
零落残云片,风吹挂竹谿. -
10.《送严员外(一作刘长卿诗)》 唐·李嘉祐
春风倚棹阖闾城,水国春寒阴复晴。
细雨湿衣看不见,闲花落地听无声。
日斜江上孤帆影,草绿湖南万里情。
君去若逢相识问,青袍今已误儒生。