-
1.《蓦山溪·一灵真性》 元·王哲
一灵真性,二物包囊定。
三寸主人翁,四方游、各来邀请。
五情六*,七穷总相连,八山耸,九宫深,十地如何证。
十分修练,九转通贤圣。 -
2.《西江月·堪叹一灵真性》 元·王哲
堪叹一灵真性。
得来笑杀惺惺。
不烧香火不看经。
走入这条捷径。
便把那人喝定。
今朝说与叮咛。
西江月里最分明。
堪用家风清莹。 -
3.《送一灵师之辽阳兼柬剩公》 清·顾梦游
无物可为寄,持书泪满襟。
一生千古恨,万里十年心。
及见悲何语,重逢乐岂任?
别来空老去,法乳负深恩。 -
4.《和灵一上人新泉》 唐·刘长卿
东林一泉出,复与远公期。
石浅寒流处,山空夜落时。
梦闲闻细响,虑澹对清漪。
动静皆无意,唯应达者知。 -
5.《重过宣峰寺山房,寄灵一上人》 唐·刘长卿
西陵潮信满,岛屿入中流。
越客依风水,相思南渡头。
寒光生极浦,暮雪映沧洲。
何事扬帆去,空惊海上鸥。 -
6.《云门寺访灵一上人》 唐·刘长卿
所思劳日夕,惆怅去西东。
禅客知何在,春山到处同。
独行残雪里,相见白云中。
请近东林寺,穷年事远公。 -
7.《寄灵一上人初还云门(一作皇甫曾诗)》 唐·刘长卿
寒霜白云里,法侣自相携。
竹径通城下,松风隔水西。
方同沃洲去,不作武陵迷。
仿佛知心处,高峰是会稽。 -
8.《寄灵一上人(一作皇甫冉诗,一作郎士元诗)》 唐·刘长卿
高僧本姓竺,开士旧名林。
一去春山里,千峰不可寻。
新年芳草遍,终日白云深。
欲徇微官去,悬知讶此心。 -
9.《同皇甫冉赴官,留别灵一上人》 唐·李嘉祐
法许庐山远,诗传休上人。
独归双树宿,静与百花亲。
对物虽留兴,观空已悟身。
能令折腰客,遥赏竹房春。 -
10.《虢国夫人(一作《张祜集》灵台二首之一)》 唐·杜甫
虢国夫人承主恩,平明上马入宫门。
却嫌脂粉涴颜色,澹扫蛾眉朝至尊。 -
11.《赴无锡别灵一上人(一作刘长卿诗,一作皇甫冉诗)》 唐·郎士元
高僧本姓竺,开士旧名林。
一入春山里,千峰不可寻。
新年芳草遍,度日白云深。
欲问微官去,悬知讶此心。 -
12.《西陵寄灵一上人》 唐·皇甫冉
西陵遇风处,自古是通津。
终日空江上,云山若待人。
汀洲寒事早,鱼鸟兴情新。
回望山阴路,心中有所亲。 -
13.《赴无锡寄别灵一净虚二上人云门所居(刘长卿、郎士元)》 唐·皇甫冉
高僧本姓竺,开士旧名林。
一入春山里,千峰不可寻。
新年芳草遍,终日白云深。
欲徇微官去,悬知讶此心。 -
14.《小江怀灵一上人》 唐·皇甫冉
江上年年春早,津头日日人行。
借问山阴远近,犹闻薄暮钟声。 -
15.《小江怀灵一上人》 唐·皇甫冉
江上年年春早,津头日日人行。
借问山阴远近,犹闻薄暮钟声。 -
16.《一公新泉(一作题灵一上人院新泉)》 唐·严维
山下新泉出,泠泠北去源。
落池才有响,喷石未成痕。
独映孤松色,殊分众鸟喧。
唯当清夜月,观此启禅门。 -
17.《哭灵一上人》 唐·严维
一公何不住,空有远公名。
共说岑山路,今时不可行。
旧房松更老,新塔草初生。
经论传缁侣,文章遍墨卿。
禅林枝干折,法宇栋梁倾。
谁复修僧史,应知传已成。 -
18.《酬灵澈上人(一和口号戏赠灵澈上人时奉事入城)》 唐·卢纶
军人奉役本无期,落叶花开总不知。
走马城中头雪白,若为将面见汤师。 -
19.《西陵怀灵一上人兼寄朱放》 唐·张南史
淮海风涛起,江关忧思长。
同悲鹊绕树,独坐雁随阳。
山晚云藏雪,汀寒月照霜。
由来濯缨处,渔父爱沧浪。 -
20.《送阿史那将军安西迎旧使灵榇(一作送史将军)》 唐·王建
汉家都护边头没,旧将麻衣万里迎。
阴地背行山下火,风天错到碛西城。
单于送葬还垂泪,部曲招魂亦道名。
却入杜陵秋巷里,路人来去读铭旌。