-
241.《游子吟》 唐·顾况
故枥思疲马,故窠思迷禽。
浮云蔽我乡,踯躅游子吟。
游子悲久滞,浮云郁东岑。
客堂无丝桐,落叶如秋霖。 -
242.《花发上林》 唐·窦常
上苑晓沈沈,花枝乱缀阴。
色浮双阙近,春入九门深。
向暖风初扇,馀寒雪尚侵。
艳回秦女目,愁处越人心。
绕绕时萦蝶,关关乍引禽。
宁知幽谷羽,一举欲依林。 -
243.《留守府酬皇甫曙侍御弹琴之什》 唐·窦庠
青琐昼无尘,碧梧阴似水。
高张朱弦琴,静举白玉指。
洞箫又奏繁,寒磬一声起。
鹤警风露中,泉飞雪云里。 -
244.《张评事涉秦居士系见访郡斋,即同赋中字》 唐·戴叔伦
轺车忽枉辙,郡府自生风。
遣吏山禽在,开樽野客同。
古墙抽腊笋,乔木飏春鸿。
能赋传幽思,清言尽至公。
城欹残照入,池曲大江通。
此地人来少,相欢一醉中。 -
245.《送姨弟裴均尉诸暨(此子先君元相旧判官)》 唐·卢纶
相悲得成长,同是外家恩。
旧业废三亩,弱年成一门。
城开山日早,吏散渚禽喧。
东阁谬容止,予心君冀言。 -
246.《和赵给事白蝇拂歌》 唐·卢纶
华堂多众珍,白拂称殊异。
柄裁沈节香袭人,上结为文下垂穗。
霜缕霏微莹且柔,虎须乍细龙髯稠。 -
247.《赋得花发上林》 唐·周渭
灼灼花凝雪,春来发上林。
向风初散蕊,垂叶欲成阴。
人过香随远,烟晴色自深。
净时空结雾,疏处未藏禽。
菶茸何年值,间关几日吟。
一枝如可冀,不负折芳心。 -
248.《水亭夜坐赋得晓雾》 唐·李益
月落寒雾起,沈思浩通川。
宿禽啭木散,山泽一苍然。
漠漠沙上路,沄沄洲外田。
犹当依远树,断续欲穷天。 -
249.《长安书事寄薛戴》 唐·李端
朔雁去成行,哀蝉响如昨。
时芳一憔悴,暮序何萧索。
笑语且无聊,逢迎多约略。
三山不可见,百岁空挥霍。 -
250.《王敬伯歌》 唐·李端
妾本舟中女,闻君江上琴。
君初感妾意,妾亦感君心。
遂出合欢被,同为交颈禽。
传杯唯畏浅,接膝犹嫌远。 -
251.《和王卿立秋即事》 唐·司空曙
秋宜何处看,试问白云官。
暗入蝉鸣树,微侵蝶绕兰。
向风凉稍动,近日暑犹残。
九陌浮埃减,千峰爽气攒。 -
252.《主人故亭》 唐·王建
主人昔专城,城南起高亭。
贵与宾客游,工者夜不宁。
酒食宴圃人,栽接望早成。
经年使家僮,远道求异英。 -
253.《幽州送申稷评事归平卢》 唐·王建
行子绕天北,山高塞复深。
升堂展客礼,临水濯缨襟。
驱驰戎地马,聚散林间禽。
一杯泻东流,各愿无异心。
蓟亭虽苦寒,春夕勿重衾。
从军任白头,莫卖故山岑。 -
254.《伤邻家鹦鹉词》 唐·王建
东家小女不惜钱,买得鹦鹉独自怜。
自从死却家中女,无人更共鹦鹉语。
十日不饮一滴浆,泪渍绿毛头似鼠。 -
255.《羽林行》 唐·王建
长安恶少出名字,楼下劫商楼上醉。
天明下直明光宫,散入五陵松柏中。
百回杀人身合死,赦书尚有收城功。
九衢一日消息定,乡吏籍中重改姓。
出来依旧属羽林,立在殿前射飞禽。 -
256.《淮南使回留别窦侍御》 唐·王建
恋恋春恨结,绵绵淮草深。
病身愁至夜,远道畏逢阴。
忽逐酒杯会,暂同风景心。
从今一分散,还是晓枝禽。 -
257.《出三城留别幕中三判官》 唐·刘复
翔禽托高柯,倦客念主人。
恩义有所知,四海同一身。
况皆旷大姿,翰音见良辰。
陈规佐武略,高视据要津。 -
258.《杂言和常州李员外副使春日戏题十首》 唐·权德舆
随风柳絮轻,映日杏花明。
无奈花深处,流莺三数声。
兰桡画舸转花塘,水映风摇路渐香。
任兴不知行近远,更怜微月照鸣榔。 -
259.《石鼓歌》 唐·韩愈
张生手持石鼓文,劝我试作石鼓歌。
少陵无人谪仙死,才薄将奈石鼓何。
周纲凌迟四海沸,宣王愤起挥天戈。
大开明堂受朝贺,诸侯剑佩鸣相磨。 -
260.《题炭谷湫祠堂》 唐·韩愈
万生都阳明,幽暗鬼所寰。
嗟龙独何智,出入人鬼间。
不知谁为助,若执造化关。
厌处平地水,巢居插天山。