-
261.《孟生诗(孟郊下第,送之谒徐州张建封也)》 唐·韩愈
孟生江海士,古貌又古心。
尝读古人书,谓言古犹今。
作诗三百首,窅默咸池音。
骑驴到京国,欲和熏风琴。 -
262.《题炭谷湫祠堂》 唐·韩愈
万生都阳明,幽暗鬼所寰。
嗟龙独何智,出入人鬼间。
不知谁为助,若执造化关。
厌处平地水,巢居插天山。 -
263.《孟生诗(孟郊下第,送之谒徐州张建封也)》 唐·韩愈
孟生江海士,古貌又古心。
尝读古人书,谓言古犹今。
作诗三百首,窅默咸池音。
骑驴到京国,欲和熏风琴。 -
264.《南涧中题》 唐·柳宗元
秋气集南涧,独游亭午时。
回风一萧瑟,林影久参差。
始至若有得,稍深遂忘疲。
羁禽响幽谷,寒藻舞沦漪。 -
265.《闻黄鹂》 唐·柳宗元
倦闻子规朝暮声,不意忽有黄鹂鸣。
一声梦断楚江曲,满眼故园春意生。
目极千里无山河,麦芒际天摇清波。
王畿优本少赋役,务闲酒熟饶经过。 -
266.《送韦秀才道冲赴制举》 唐·刘禹锡
惊禽一辞巢,栖息无少安。
秋扇一离手,流尘蔽霜纨。
故侣不可追,凉风日已寒。
远逢杜陵士,别尽平生欢。 -
267.《卧病闻常山旋师策勋宥过王泽大洽因寄李六侍郎》 唐·刘禹锡
寂寂重寂寂,病夫卧秋斋。
夜蛩思幽壁,槁叶鸣空阶。
南国异气候,火旻尚昏霾。
瘴烟跕飞羽,沴气伤百骸。 -
268.《和董庶中古散调词赠尹果毅》 唐·刘禹锡
昔听东武吟,壮年心已悲。
如何今濩落,闻君辛苦辞。
言有穷巷士,弱龄颇尚奇。
读得玄女符,生当事边时。 -
269.《和令狐相公晚泛汉江书怀寄洋州崔侍郎阆州高舍人二曹长》 唐·刘禹锡
雨过远山出,江澄暮霞生。
因浮济川舟,遂作适野行。
郊树映缇骑,水禽避红旌。
田夫捐畚锸,织妇窥柴荆。 -
270.《飞鸢操》 唐·刘禹锡
鸢飞杳杳青云里,鸢鸣萧萧风四起。
旗尾飘扬势渐高,箭头砉划声相似。
长空悠悠霁日悬,六翮不动凝风烟。 -
271.《吐绶鸟词》 唐·刘禹锡
越山有鸟翔寥廓,嗉中天绶光若若。
越人偶见而奇之,因名吐绶江南知。
四明天姥神仙地,朱鸟星精钟异气。 -
272.《和浙西李大夫霜夜对月,听小童吹觱篥歌,依本韵》 唐·刘禹锡
海门双青暮烟歇,万顷金波涌明月。
侯家小儿能觱篥,对此清光天性发。
长江凝练树无风,浏栗一声霄汉中。 -
273.《秋日过鸿举法师寺院,便送归江陵》 唐·刘禹锡
看画长廊遍,寻僧一径幽。
小池兼鹤净,古木带蝉秋。
客至茶烟起,禽归讲席收。
浮杯明日去,相望水悠悠。 -
274.《武陵书怀五十韵》 唐·刘禹锡
西汉开支郡,南朝号戚藩。
四封当列宿,百雉俯清沅。
高岸朝霞合,惊湍激箭奔。
积阴春暗度,将霁雾先昏。 -
275.《和杨侍郎初至郴州纪事书情题郡斋八韵》 唐·刘禹锡
旌节下朝台,分圭从北回。
城头鹤立处,驿树凤栖来。
旧路芳尘在,新恩馹骑催。
里闾风偃草,鼓舞抃成雷。 -
276.《和牛相公题姑苏所寄太湖石兼寄李苏州》 唐·刘禹锡
震泽生奇石,沉潜得地灵。
初辞水府出,犹带龙宫腥。
发自江湖国,来荣卿相庭。
从风夏云势,上汉古查形。 -
277.《燕子楼诗三首》 唐·张仲素
楼上残灯伴晓霜,独眠人起合欢床。
相思一夜情多少,地角天涯未是长。
——张仲素
满床明月满帘霜,被冷灯残拂卧床。 -
278.《隐士》 唐·孟郊
本末一相返,漂浮不还真。
山野多馁士,市井无饥人。
虎豹忌当道,糜鹿知藏身。
奈何贪竞者,日与患害亲。 -
279.《新卜清罗幽居奉献陆大夫》 唐·孟郊
黔娄住何处,仁邑无馁寒。
岂悟旧羁旅,变为新闲安。
二倾有馀食,三农行可观。
笼禽得高巢,辙鲋还层澜。 -
280.《立德新居》 唐·孟郊
立德何亭亭,西南耸高隅。
阳崖泄春意,井圃留冬芜。
胜引即纡道,幽行岂通衢。
碧峰远相揖,清思谁言孤。