-
201.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
202.《题雪峰如藏主水月图》 宋·林之奇
千江有月一一同,一月普现千江影。
谓一为月影非实,影既非实月何有。
是一即千千即一,水月究竟无实相。
随见有月月在水,亦无究竟非实者。 -
203.《中秋联句》 宋·吴浚
棘闱受得树凉多,耿耿孤灯奈夜何。
后夜中秋可无月,雨工先为洗银何。
中秋此去日无多,笑问青天雨若何。
旧日仙槎应好在,西风吹送上天河。 -
204.《和葛闳寺丞接花歌》 宋·范仲淹
江城有卒老且贫,憔悴抱关良苦辛。
众中忽闻语声好,知是北来京洛人。
我试问云何至是,欲语汍澜堕双泪。
斯须收泪始能言,生自东都富贵地。 -
205.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
206.《游长宁公主流杯池二十五首》 唐·上官昭容
逐仙赏,展幽情,逾昆阆,迈蓬瀛。
游鲁馆,陟秦台。
污山壁,愧琼瑰。
檀栾竹影,飙f2松声。 -
207.《有木诗八首》 唐·白居易
有木名弱柳,结根近清池。
风烟借颜色,雨露助华滋。
峨峨白雪花,袅袅青丝枝。
渐密阴自庇,转高梢四垂。 -
208.《郊陶潜体诗十六首》 唐·白居易
不动者厚地,不息者高天。
无穷者日月,长在者山川。
松柏与龟鹤,其寿皆千年。
嗟嗟群物中,而人独不然。 -
209.《咏同心芙蓉》 隋代·杜公瞻
灼灼荷花瑞,亭亭出水中。
一茎孤引绿,双影共分红。
色夺歌人脸,香乱舞衣风。
名莲自可念,况复两心同。 -
210.《陋居五咏·月台》 宋·汪莘
呼匠琢山骨,临水起月台。
一槃古月色,竹影凉毰毸。
竹影如扫月,月色扫不开。
居然广寒宫,桂枝苦低回,便欲招谪仙,娥眉送琼杯。 -
211.《中秋玩月张校理宅得南字》 明·高启
八月望夜天如蓝,海色卷雾山收岚。
玉盘元沉龙窟底,忽起万丈谁能探。
初来空中光尚湿,霜娥寒鬓风旂嵒。
人言一年此最好,金精水气秋相涵。 -
212.《日食罪言》 宋·姚勉
皇帝十四载,新元纪嘉熙。
仲冬戊寅朔,午漏方中时。
朔风震丘壑,猛籁号枯枝。
黯如商雪天,四野昏垂垂。 -
213.《乳燕飞》 宋·周密
山、碧浪湖者,皆横陈于前,特吾几席中一物耳。
遥望具区,渺如烟云;洞庭、缥缈诸峰,矗矗献状,盖王右丞、李将军著色画也。
松风怒号,暝色四起,使人浩然忘归。
慨然怀古,高歌举白,不知身世为何如也。 -
214.《感讽六首》 唐·李贺
人闲春荡荡,帐暖香扬扬。
飞光染幽红,夸娇来洞房。
舞席泥金蛇,桐竹罗花床。
眼逐春瞑醉,粉随泪色黄。 -
215.《二十世纪太平洋歌》 清·梁启超
亚洲大陆有一士,自名任公其姓梁。
尽瘁国事不得志,断发胡服走扶桑。
扶桑之居读书尚友既一载,耳目神气颇发皇。
少年悬弧四方志,未敢久恋蓬莱乡。 -
216.《缘识》 宋·宋太宗
春色春兮景媚妍,薰风暖润物华鲜。
上林花结和香雾,絮压轻轻软似绵。
寰中运启大平年,文武须精百艺全。
弄影马骄难控勒,龟兹韵雅奏钓天。 -
217.《玩花五首》 唐·徐凝
一树梨花春向暮,雪枝残处怨风来。
明朝渐校无多去,看到黄昏不欲回。
麹尘溪上素红枝,影在溪流半落时。
时人自惜花肠断,春风却是等闲吹。 -
218.《秋怀五首》 唐·鲍溶
促促生有涯,营营意无限。
无限意未申,有涯生已晚。
恩荣不可恃,天道归寸管。
老如影随人,时若车下坂。 -
219.《豫章行苦相篇》 魏晋·傅玄
苦相身为女,卑陋难再陈。
男儿当门户,堕地自生神。
雄心志四海,万里望风尘。
女育无欣爱,不为家所珍。 -
220.《尊经阁记》 明·王守仁
经,常道也。
其在于天,谓之命;其赋于人,谓之性。
其主于身,谓之心。
心也,性也,命也,一也。