-
1.《送别一西堂》 宋·释绍嵩
一老说淡话,志怀绝险艰。
别离从阙下,游戏且人间。
落羽羞言命,临岐强破颜。
住山须鈯斧,此句急追还。 -
2.《偈颂一百零二首》 宋·释绍昙
鈯斧埋藏岁月深,岩居日与白云邻。
业风无奈重飘鼓,又作担柴卖筊人。 -
3.《偈颂五首》 宋·释印肃
南山北岭如父母,张三李四皆佛祖。
随时只个无著相,许你住山一鈯斧。 -
4.《送务绅禅者分卫歌》 宋·释梵言
豁灵明,开正首,脱却多年肮臭破布袄。
顶门一劄,眼晴便定动,如今识得无能老天。 -
5.《雪月溪山歌送天然道首座归蜀》 明·香严和尚
蜀路连云知几许,策勤斯道耐寒暑。
拨开云雾睹青天,仍与孤云为伴侣。
布慈云,施法雨,竿木随身能作主。
德云不在妙高峰,此去逢人休错举。