-
281.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
282.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
283.《贺雨》 唐·白居易
皇帝嗣宝历,元和三年冬。
自冬及春暮,不雨旱爞爞。
上心念下民,惧岁成灾凶。
遂下罪己诏,殷勤告万邦。 -
284.《拟古诗七十首(录一十三首)》 明·盛时泰
陈思王植赠友往祚颓已久,大业缅方新。
仰视圣皇德,承胤为我亲。
暇日荷休明,高馆集众宾。
中厨列庖馔,水陆备鲜鳞。 -
285.《月蚀诗》 唐·卢仝
新天子即位五年,岁次庚寅,斗柄插子,律调黄钟。
森森万木夜僵立,寒气赑屃顽无风。
烂银盘从海底出,出来照我草屋东。 -
286.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
287.《亲政篇》 明·王鏊
《易》之《泰》:“上下交而其志同。
”其《否》曰:“上下不交而天下无邦。
”盖上之情达于下,下之情达于上,上下一体,所以为“泰”。
下之情壅阏而不得上闻,上下间隔,虽有国而无国矣,所以为“否”也。 -
288.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
289.《活人歌》 宋·释印肃
大圣灵验普庵圆,广施含灵遇有缘。
信心清净通灵感,万病俱销释业愆。
文殊体,用普贤,活人歌裹现金仙。 -
290.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。 -
291.《敲爻歌》 唐·吕岩
汉终唐国飘蓬客,所以敲爻不可测。
纵横逆顺没遮栏,静则无为动是色。
也饮酒,也食肉,守定胭花断淫欲。 -
292.《采莲舞》 宋·史浩
清奏当筵,治世之音安以乐。
霞舒绛彩,玉照铅华。
玲珑环佩之声,绰约神仙之伍。
朝回金阙,宴集瑶池。 -
293.《叹逝赋》 魏晋·陆机
昔每闻长老追计平生同时亲故,或凋落已尽,或仅有存者。
余年方四十,而懿亲戚属,亡多存寡;昵交密友,亦不半在。
或所曾共游一途,同宴一室,十年之外,索然已尽,以是哀思,哀可知矣,乃作赋曰: 伊天地之运流,纷升降而相袭。
日望空以骏驱,节循虚而警立。 -
294.《赠陈高士琴歌》 宋·白玉蟾
昨夜西风起白苹,从前湖海几酸辛。
感今怀古无限事,拄颊闲思一怆神。
琼窟先生鼓玉琴,一调一弄符我心。
屈平宋玉不可挽,西风黄叶为知音。 -
295.《赠李中丞洪一首》 唐·皎然
深沈阃外略,奕世当荣寄。
地裂大将封,家传介珪瑞。
至今漳河俗,犹受仁人赐。
公初镇惟邢,决胜无精兵。 -
296.《福昌书事言怀一百韵上运判唐通直》 宋·张耒
战国韩余壤,王畿汉旧京。
南围山峙秀,东泛洛浮清。
女几荒遗庙,宜阳认故城。
千秋迷佩玦,百战有榛荆。 -
297.《秋怀诗十一首》 唐·韩愈
窗前两好树,众叶光薿薿.秋风一拂披,策策鸣不已。
微灯照空床,夜半偏入耳。
愁忧无端来,感叹成坐起。
天明视颜色,与故不相似。 -
298.《吊元鲁山》 唐·孟郊
搏鸷有馀饱,鲁山长饥空。
豪人饫鲜肥,鲁山饭蒿蓬。
食名皆霸官,食力乃尧农。
君子耻新态,鲁山与古终。 -
299.《四言诗·祭母文》 现代·毛泽东
呜呼吾母,遽然而死。
寿五十三,生有七子。
七子余三,即东民覃。
其他不育,二女二男。 -
300.《吊元鲁山》 唐·孟郊
搏鸷有余饱,鲁山长饥空。
豪人饫鲜肥,鲁山饭蒿蓬。
食名皆霸官,食力乃尧农。
君子耻新态,鲁山与古终。